سرمایه گذاری در بافت فرسوده به نفع سرمایه گذاران نیست

به گزارش چابک آنلاین، مصطفی بهزادفر، در گفت و گو با چابک آنلاین، افزود: در چند دهه اخیر، قیمت مسکن همواره افزایش پیدا کرده و با وجود سرمایه گذاری ها و اقدامات فراوانی که برای کنترل قیمت در بازار مسکن شد، هیچ تغییری صورت نگرفت چون این اقدامات در شرایط اقتصادی ثابت، صورت نگرفت.

وی، مسکن را هسته و محور اساسی ثبات درآمدی مردم برشمرد و ادامه داد: دریک شرایط اقتصادی ثابت، همه بخش های اقتصادی فعال هستند درحالی که درکشور، همه صنایع به صورت کامل فعال نیستند، بنابراین تا زمانی که اقتصاد کشور درتمامی ابعاد ثبات پیدا نکند و درآمدها بر مبنای کار صورت نگیرد، مسکن به عنوان عامل اساسی برای امنیت درآمدی نقش ایفا می کند .

بهزادفر، با بیان اینکه حدود 5 میلیون واحد مسکونی مازاد بر تعداد خانوارهای ایرانی وجود دارد، گفت: زمانی که وضعیت پول ملی دارای ثبات نباشد مردم به سرمایه ای رجوع می کنند که در چندسال گذشته دارای ثبات بوده، بنابراین حداقل تا سال 1410 شاهد کاهش جدی در قیمت مسکن نخواهیم بود.

وی، ادامه داد: واژه حباب را کسانی به کارمی برند که نمی خواهند به صورت علمی به وضعیت مسکن نگاه کنند و از واقعیت ها در این صنعت چشم پوشی می کنند، بنابراین حتی اگر پول جدیدی هم وارد سرمایه گذاری در کشور شود، تاثیرمحدودی بر بازار مسکن خواهد داشت.

این عضوهیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت، تولید و فعال بودن تمامی بخش های اقتصادی را مهم دانست و اذعان داشت: اگر در کشور از عوامل و عناصر اقتصادی فقط پول کار کند و تولید جدی صورت نگیرد، مسکن به عنوان ابزاری برای سرمایه گذاری خاص به شمار می رود و نباید انتظار داشت قیمت مسکن کاهش پیدا کند.

بهزادفر، تغییر محوریت اقتصاد کشور از پول به کارو تولید را لازمه بهبود صنعت مسکن دانست و گفت: برنامه ریزی ملی نیاز است که در آن، تمام عوامل محیطی و اقتصادی کشور به کارگرفته شوند تا اقتصاد کشور از محوریت پول به سمت محوریت وهسته بودن کار برود تا شاهد کاهش قیمت ها دربازار باشیم.

وی، بیان داشت: باتوجه به شرایط تولید مسکن درایران، سرمایه گذاری درحوزه بافت فرسوده و ناکارآمد شهری نمی تواند خود را با تورم سازگار کند و به جهت این که درکشور ما، از بین 4 عامل زمین، سرمایه، کار و دانش فنی در اقتصاد شهری، سرمایه نقش اول را دارد، سرمایه گذاری در حوزه بافت فرسوده به نفع سرمایه گذاران و مقرون به صرفه نیست.

عضو هیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت، با بیان اینکه کمبود مسکن به صورت کیفی وجود دارد و نه کمی، گفت: قانون شهرسازی که مستحکم و قوی باشد، درکشور وجود ندارد و صنعت ساختمان و مسکن در کشور مانند آغاز قرن 20 اروپا است.

بهزادفر، حوزه فنی ساخت و ساز را در کشور دارای ضعف دانست و تصریح کرد: ساختمان های مقاومی که عمری بیش از 50 سال داشته باشند تولید نمی شود و علت ضعف در حوزه فنی، بها ندادن به مهندسی وبرنامه سازی علمی است و گروه های اصلی نظام مهندسی به سختی خود را مطرح می کنند و پذیرفته نمی شوند.

عضو هیات علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت، مشکل صنعت مسکن را چند بعدی تلقی کرد و گفت: مسکن به عنوان عامل کاملا فرعی مطرح بوده در حالی که کشورما جزء کشورهای زلزله خیز است و مسائل ایمنی باید مورد توجه قرار گیرد.

بهزادفر، ادامه  داد: دنیای امروز، دنیای هوشمند و فناوری دیجیتال است که سرعت زیادی دارد و اگر پایه های شهرسازی را به صورت علمی نسازیم، چند سال بعد دچار فاجعه در حوزه ساختمان و مسکن خواهیم شد.