چرا با بالا رفتن سن، ریزش مو بیشتر می‌شود؟ + راهکارهای پیشگیری و درمان
ریزش مو با افزایش سن یک فرآیند طبیعی است که تقریباً همه افراد به درجات مختلف آن را تجربه می‌کنند. شدت این ریزش مو در افراد مختلف، متفاوت است و تحت تأثیر عوامل گوناگونی قرار دارد.
علل تشدید ریزش مو با افزایش سن و راهکارهای پیشگیری و درمان
چابک آنلاین، مریم علیایی، ریزش مو با افزایش سن، که به آن آلوپسی پیری یا آلوپسی سنیسنس نیز گفته می‌شود، یک پدیده طبیعی و رایج است که تقریباً همه افراد در طول زندگی خود به درجات مختلف آن را تجربه می‌کنند. این نوع ریزش مو با تغییرات فیزیولوژیکی و هورمونی مرتبط با پیری مرتبط است و می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر ظاهر و اعتماد به نفس افراد داشته باشد. در این بخش از تندرستی چابک آنلاین، به بررسی دقیق علل، انواع، الگوها، عوامل مؤثر، راه‌های پیشگیری و درمان ریزش مو با افزایش سن می‌پردازیم.
علل ریزش مو با افزایش سن:
ریزش مو با افزایش سن ناشی از ترکیبی از عوامل مختلف است که در ادامه به تفصیل به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
تغییرات هورمونی:
کاهش هورمون‌های جنسی: با افزایش سن، سطح هورمون‌های جنسی مانند استروژن در زنان و تستوسترون در مردان کاهش می‌یابد. کاهش استروژن در زنان پس از یائسگی نقش مهمی در نازک شدن و ریزش مو دارد. در مردان، کاهش تستوسترون و افزایش تبدیل آن به دی هیدروتستوسترون (DHT) باعث کوچک شدن فولیکول‌های مو و در نتیجه ریزش مو می‌شود.
افزایش حساسیت به DHT: با افزایش سن، فولیکول‌های مو ممکن است حساس‌تر به DHT شوند. این هورمون مشتق از تستوسترون است و می‌تواند باعث کوچک شدن فولیکول‌های مو و کوتاه شدن فاز رشد مو شود.
کاهش سرعت تولید سلول‌های جدید: با افزایش سن، سرعت تقسیم سلولی در بدن، از جمله سلول‌های سازنده مو، کاهش می‌یابد. این کاهش سرعت منجر به کند شدن رشد مو و نازک شدن تارهای مو می‌شود.
کاهش خون‌رسانی به فولیکول‌های مو: با افزایش سن، عروق خونی باریک‌تر و سخت‌تر می‌شوند که می‌تواند منجر به کاهش خون‌رسانی به فولیکول‌های مو شود. خون، مواد مغذی و اکسیژن را به فولیکول‌ها می‌رساند و کاهش خون‌رسانی باعث ضعیف شدن و ریزش مو می‌شود.
عوامل ژنتیکی: ژنتیک نقش مهمی در تعیین زمان شروع و میزان ریزش مو دارد. اگر سابقه خانوادگی ریزش مو داشته باشید، احتمالاً زودتر و بیشتر از دیگران دچار این مشکل خواهید شد.
عوامل محیطی و سبک زندگی: عواملی مانند استرس، تغذیه نامناسب، آلودگی هوا، مصرف دخانیات و برخی داروها می‌توانند روند ریزش مو را تسریع کنند.
تغییرات در ساختار فولیکول مو: با افزایش سن، اندازه فولیکول‌های مو کوچک‌تر می‌شود و موهای جدید نازک‌تر از موهای قبلی خواهند بود. این امر به تدریج منجر به کاهش تراکم مو می‌شود.
کاهش تولید سبوم: سبوم یک ماده روغنی است که توسط غدد چربی پوست سر تولید می‌شود و به حفظ رطوبت و سلامت مو کمک می‌کند. با افزایش سن، تولید سبوم کاهش می‌یابد که می‌تواند باعث خشکی و شکنندگی موها و در نتیجه ریزش آن‌ها شود.
الگوهای ریزش مو با افزایش سن:
ریزش مو با افزایش سن در مردان و زنان الگوهای متفاوتی دارد:
در مردان (طاسی با الگوی مردانه): ریزش مو معمولاً با عقب رفتن خط رویش مو در ناحیه پیشانی و نازک شدن موها در قسمت بالای سر شروع می‌شود و می‌تواند به طاسی کامل منجر شود. این الگو به عنوان الگوی همیلتون-نوروود شناخته می‌شود.
در زنان (طاسی با الگوی زنانه): ریزش مو معمولاً به صورت نازک شدن موها در سراسر سر و به ویژه در قسمت فرق سر ظاهر می‌شود. خط رویش مو معمولاً عقب نمی‌رود. این الگو به عنوان الگوی لودویگ شناخته می‌شود.
عوامل مؤثر بر ریزش مو با افزایش سن:
علاوه بر عوامل ذکر شده، عوامل زیر نیز می‌توانند بر ریزش مو با افزایش سن تأثیر بگذارند:
بیماری‌های زمینه‌ای: برخی بیماری‌ها مانند اختلالات تیروئید، دیابت، بیماری‌های خودایمنی و عفونت‌های پوست سر می‌توانند باعث ریزش مو شوند.
داروها: برخی داروها مانند داروهای شیمی‌درمانی، داروهای ضدافسردگی، داروهای فشار خون و داروهای ضد انعقاد خون می‌توانند به عنوان عوارض جانبی باعث ریزش مو شوند.
تغذیه: کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری مانند آهن، روی، بیوتین، ویتامین D و پروتئین می‌تواند باعث ریزش مو شود.
پیشگیری و درمان ریزش مو با افزایش سن:
اگرچه ریزش مو با افزایش سن یک پدیده طبیعی است، اما راه‌هایی برای کاهش سرعت آن و حفظ سلامت مو وجود دارد:
تغذیه مناسب: مصرف غذاهای غنی از ویتامین‌ها، مواد معدنی، آنتی‌اکسیدان‌ها و پروتئین برای سلامت مو ضروری است. مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، ماهی، تخم‌مرغ و آجیل توصیه می‌شود.
کاهش استرس: استرس می‌تواند ریزش مو را تشدید کند. تمرینات آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، یوگا، تنفس عمیق و ورزش منظم می‌توانند مفید باشند.
مراقبت مناسب از مو: از شامپوها و نرم‌کننده‌های ملایم و بدون سولفات استفاده کنید و از استفاده بیش از حد از وسایل حرارتی مانند سشوار و اتو مو، رنگ کردن مکرر مو و بستن موها به صورت محکم خودداری کنید.
مکمل‌های غذایی: مصرف مکمل‌های حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند بیوتین، زینک، آهن و ویتامین D می‌تواند در برخی موارد مفید باشد. البته قبل از مصرف هرگونه مکمل با پزشک خود مشورت کنید.
داروهای موضعی: ماینوکسیدیل یک داروی موضعی است که می‌تواند به تحریک رشد مو کمک کند. این دارو بدون نسخه در دسترس است، اما قبل از استفاده با پزشک خود مشورت کنید.
داروهای خوراکی: فیناستراید و دوتاستراید داروهای خوراکی هستند که می‌توانند با مهار آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز، سطح DHT را کاهش داده و از ریزش مو جلوگیری کنند. این داروها فقط با تجویز پزشک و برای مردان قابل استفاده هستند.
لیزر درمانی: لیزر درمانی با تحریک فولیکول‌های مو می‌تواند به افزایش رشد مو کمک کند.
کاشت مو: کاشت مو یک روش جراحی است که در آن فولیکول‌های مو از قسمت‌های پرپشت سر به قسمت‌های کم‌پشت منتقل می‌شوند. این روش یک راه حل دائمی برای ریزش مو است.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
- در صورت مشاهده موارد زیر، مراجعه به پزشک متخصص پوست و مو ضروری است:
- ریزش موی ناگهانی و شدید
- ریزش مو همراه با علائم دیگر مانند خارش، سوزش، قرمزی یا پوسته‌ریزی پوست سر
- ریزش مو در سنین پایین
- نگرانی در مورد ظاهر و تأثیر ریزش مو بر کیفیت زندگی
پزشک متخصص با بررسی سابقه پزشکی، انجام معاینات فیزیکی و در صورت لزوم انجام آزمایش‌های تشخیصی، علت ریزش مو را مشخص کرده و درمان مناسب را تجویز می‌کند. در نهایت، مهم است به یاد داشته باشیم که ریزش مو با افزایش سن یک پدیده طبیعی است و می‌توان با رعایت نکات ذکر شده و مشورت با پزشک متخصص، آن را کنترل کرده و سلامت و ظاهر موها را بهبود بخشید.
نتیجه گیری:
مهم است که بدانید ریزش مو با افزایش سن یک روند طبیعی است، اما با رعایت نکات بهداشتی، تغذیه مناسب، کاهش استرس و مشاوره با پزشک متخصص می‌توان آن را کنترل کرد و از شدت آن کاست. در صورت مشاهده ریزش موی غیرطبیعی و ناگهانی، حتماً به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید.
