سرعت اندک نظام بانکی کشور در حرکت به سمت بانکداری دیجیتال

به گزارش چابک آنلاین ،ظهور بانکداری دیجیتال، شامل خدمات آنلاین و موبایلی، این امکان را فراهم کرده تا مشتریان بسیاری از امور بانکی خود را بدون نیاز به حضور فیزیکی در شعب انجام دهند. 

این تحولات، سؤالاتی را درباره ضرورت وجود شعب فیزیکی بانک‌ها و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی کاهش آن‌ها مطرح کرده است.

کاهش هزینه‌های عملیاتی، دسترسی و راحتی بیشتر برای مشتریان، سرعت در ارائه خدمات و پاسخگویی به نیازهای نسل جدید از جمله مزایای حرکت به سمت بانکداری دیجیتال کامل است.

حذف یا کاهش تعداد شعب فیزیکی می‌تواند منجر به صرفه‌جویی قابل‌توجهی در هزینه‌های اجاره، حقوق کارکنان و نگهداری ساختمان‌ها شود.

همچنین، با استفاده از خدمات دیجیتال، مشتریان می‌توانند در هر زمان و مکانی به حساب‌های خود دسترسی داشته باشند و تراکنش‌های مالی را انجام دهند.

ازطرفی هم فرآیندهای دیجیتال معمولاً سریع‌تر از روش‌های سنتی هستند و مشتریان می‌توانند بدون نیاز به انتظار در صف، امور بانکی خود را انجام دهند و نسل‌های جوان‌تر که با فناوری‌های دیجیتال آشنا هستند، ترجیح می‌دهند از خدمات آنلاین استفاده کنند و کمتر به شعب فیزیکی مراجعه می‌کنند.

عدم دسترسی برخی ازافراد به فناوری،رعایت مسائل امنیت مشتریان، نیاز به آموزش و فرهنگ‌سازی و خدماتی که نیاز به حضور فیزیکی دارند، از جمله چالش‌ها و معایب بانکداری دیجیتال کامل است.

 افراد مسن یا کسانی که به اینترنت یا دستگاه‌های هوشمند دسترسی ندارند، ممکن است در استفاده از خدمات دیجیتال با مشکل مواجه شوندیا  افزایش تهدیدات سایبری و نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی می‌تواند اعتماد مشتریان به خدمات دیجیتال را کاهش دهد.

 به عبارتی، برای پذیرش کامل بانکداری دیجیتال، نیاز به آموزش مشتریان و تغییر فرهنگ استفاده از خدمات بانکی وجود دارد.

از طرفی هم، مشتریان برای  دریافت برخی از خدمات مانند واریز وجه  نقد، دسترسی به صندوق‌های امانات و مشاوره‌های مالی پیچیده همچنان نیاز به حضور در شعب فیزیکی دارند.

کاهش تعداد شعب بانکی می‌تواند تأثیرات اجتماعی متعددی داشته باشد. 

برای مثال، در جوامع روستایی یا مناطقی که دسترسی به اینترنت محدود است، حذف شعب فیزیکی ممکن است منجر به کاهش دسترسی به خدمات مالی شود. 

همچنین، بیکاری کارکنان بانک‌ها و تأثیرات اقتصادی بر کسب‌وکارهای محلی که به حضور شعب بانکی وابسته هستند، از دیگر پیامدهای احتمالی است.

درایالات متحده، از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵، تعداد شعب بانکی حدود ۶ درصد کاهش یافت و به ۹۳٬۲۸۳ شعبه رسیده که کمترین تعداد در یک دهه گذشته بوده است. 

در کشورهای اروپایی مانند سوئد، هلند و دانمارک، به دلیل پذیرش گسترده فناوری‌های مالی و فرهنگ‌سازی مؤثر، تعداد شعب بانکی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. 

سوئد با حرکت به سمت یک اقتصاد بدون پول نقد، به‌طور گسترده شعب بانکی خود را تعطیل کرده و خدمات آنلاین را تقویت کرده است.

در ایران، با وجود تلاش‌هایی برای حرکت به سمت بانکداری دیجیتال، تعداد شعب بانکی همچنان بالاست و کاهش قابل‌توجهی نداشته است.

بر اساس آمار موجود، تعداد شعب بانکی در ایران حداقل دو برابر استاندارد جهانی است و در حال حاضر حدود 20 هزار شعبه بانکی درکشور فعال هستند.

با این حال، برخی بانک‌ها اقداماتی در جهت کاهش تعداد شعب و توسعه خدمات دیجیتال انجام داده‌اند. 

به عنوان مثال، بانک اقتصاد نوین با تقویت خدمات دیجیتال و نوآوری در محصولات بانکی، تلاش کرده با کاهش تعداد شعب فیزیکی، هزینه‌های عملیاتی خود را کاهش دهد و بهره‌وری را افزایش دهد. 

همچنین، بانک توسعه صادرات ایران (اگزیم بانک) در حال گذار از بانکداری دیجیتال به سمت بانکداری هوشمند است و چهار کلان پروژه را برای دستیابی به این هدف تعریف کرده است. 

به طور کلی، حرکت به سمت بانکداری دیجیتال در ایران آغاز شده، اما هنوز نیاز به برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری بیشتری برای کاهش تعداد شعب فیزیکی و توسعه زیرساخت‌های دیجیتال وجود دارد.

حرکت به سمت بانکداری دیجیتال کامل، با وجود مزایای قابل‌توجه، چالش‌ها و پیامدهای خاص خود را دارد. 

برای موفقیت در این مسیر، لازم است بانک‌ها با در نظر گرفتن نیازهای متنوع مشتریان،برنامه‌ریزی مناسبی انجام دهند و با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فناوری و آموزش، انتقال به بانکداری دیجیتال را تسهیل کنند.