از آسیب دیدن در ورزش وحشت نکنید

به گزارش چابک آنلاین به نقل از ایسنا، علیشیر زهیروف تروماتولوژیست یا ضربه شناس در کلینیک SM با آسیب‌های ورزشی مختلفی روبرو شده است. خیلی از این آسیب‌ها در طول تمرینات ورزشی برای فرد رخ داده است. به نظر می رسد او چیزهای زیادی در مورد آسیب دیدگی در ورزش می داند. این آسیب شناس نکات کلیدی را در مورد آسیب های ورزشی می‌گوید:

بیشترین فراوانی

آسیب پذیرترین اجزای بدن برای ورزشکاران به ترتیب زانو، مفصل مچ پا، شانه ها، دست ها و در نهایت آرنج هستند. بسیاری از آسیب‌ها و بیماری‌های سیستم اسکلتی عضلانی به طور مستقیم به نوع ورزش فرد بستگی دارد: مثلا آرنج برای تنیس بازان و ورزشکاران گلف و زانو برای دوندگان نقاط آسیب‌پذیری هستند.

یکی دیگر از آسیب های رایج، پارگی تاندون آشیل است که در پرش های بلند و بازیکنان بسکتبال و فوتبال رخ می دهد. این مصدومیت در افراد مسن تر نیز بیشتر رخ می‌دهد چون با افزایش سن، بافت های بدن (از جمله تاندون ها و مفاصل) فرسوده می شوند که خطر آسیب‌دیدگی را افزایش می دهند.

آسیب های ورزشی معمولاً در موارد زیر دیده می شود:

ماهیچه ها
رباط ها
تاندون ها
مفاصل
استخوان ها

تفاوت در چیست؟ همه چیز بسیار ساده است.

- ماهیچه‌ها دقیقاً همان چیزی هستند که در طول تمرینات قدرتی از آنها استفاده می‌کنیم. گروه خاصی از اندام ها که از بافت ماهیچه‌ای تشکیل شده و وظیفه حرکت را بر عهده دارند و بدن ما را در وضعیت عمودی نگه می‌دارند. به مجموعه ماهیچه‌های بدن «مجموعه عضلانی» می گویند.

- رباط ها عناصر اتصال دهنده خاصی هستند که استخوان ها را در کنار هم نگه می دارند و از دررفتگی جلوگیری و حرکات ما را تسریع می کنند. آسیب به رباط ها باعث شل شدن مفاصل می شود. گاهی اوقات رباط ها به سادگی پاره می شوند که نیاز به ترمیم دارند.

- تاندون ها بر خلاف تصور رایج، رباط نیستند. اگر رباط ها استخوان ها را کنار هم نگه می دارند، تاندون ها برای اتصال ماهیچه ها به استخوان ها مورد نیاز هستند. آنها به خم شدن  مفاصل کمک می کنند.

- مفاصل  مجموعه متحرک استخوان ها هستند. سطوح آنها با غضروف بادوام خاصی پوشیده شده است و همیشه یک شکاف کوچک بین غضروف های استخوان های مفصل وجود دارد - حفره ای پر از مایع سینوویال، که غضروف های مفصلی را روان  و مرطوب می کند.

- و در نهایت استخوان ها. ناخوشایندترین اتفاقی که ممکن است برای آنها بیفتد این است که استخوان ها بشکنند. اغلب این اتفاق در هنگام سقوط های ناموفق رخ می دهد. حداقل ترین آسیب یک ترک روی استخوان است و حداکثر  شکستگی است.

تشخیص صدمات

چه علائمی نشان دهنده آسیب است؟ درد، تورم، قرمزی ناحیه آسیب دیده، اختلال در عملکرد عضلات یا رباط ها مهمترین علائمی هستند که نشان از مصدومیت فرد دارند. هنگامی که یک مفصل آسیب می بیند، ممکن است تغییر شکل داده که به راحتی مشخص است.

در صورت مشاهده این علائم، حتما با یک  تروماتولوژیست ارتوپد  مشورت کنید. متاسفانه افراد بلافاصله پس از رگ به رگ شدن یا پارگی  به متخصص مراجعه نمی کنند و منتظر هستند تا قسمت آسیب دیده خود به خود درمان شود در نتیجه، هیچ اتفاق خوبی نمی افتد و ممکن است آسیب دیدگی بیشتر شود.   

برای تعیین ماهیت آسیب و شدت آن، پزشک ممکن است درخواست MRI برای بیمار تجویز کند. همه چیز بستگی به این دارد که پزشک به چه آسیب خاصی مشکوک است.

انتخاب گزینه‌های درمانی

روش درمان پس از تشخیص مشخص می شود. مثلا رباط ها و تاندون ها با استفاده از تکنیک هایی مانند آرتروسکوپی یا تزریق درمانی به هم دوخته می‌شوند و مفاصل آسیب دیده ترمیم می شوند. اگر استخوان شکسته شود، پزشک می‌تواند استئوسنتز را انجام دهد - قطعات استخوان را با استفاده از فیکساتور مخصوص جمع‌آوری کند، ایمپلنت را انجام دهد یا اگر یک ترک کوچک روی استخوان رخ داده است، به سادگی پا را گچ می گیرند. 

گاهی اوقات به جای جراحی باید محافظه کارانه  عمل کرد. به عنوان مثال، "آرنج تنیس بازان" با یک ارتز (یک دستگاه ثابت کننده خاص) و داروهایی که درد و التهاب را تسکین می دهند، درمان می شود.

در پایان، من می‌خواهم همه را تشویق کنم: تقریباً هر آسیب ورزشی قابل درمان است اما باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. فقط یک پزشک می‌تواند تشخیص صحیح را انجام دهد و گزینه درمانی مناسب را ارائه دهد.