داروی دیابت در درمان نارسایی قلبی موثر است
تحقیقات اولیه نشان داده است که مهارکننده‌های انتقال دهنده سدیم-گلوکز ۲ (SGLT۲) می‌توانند به حدود نیمی از بیماران نارسایی قلبی کمک کنند.
به گزارش چابک آنلاین، مطالعه محققان دانشگاه آنگلیا شرقی بریتانیا نشان شد، داروی دیابت اولین دارویی است که به افراد مبتلا به نارسایی قلبی کمک می‌کند و می‌تواند در درمان آن تحولی ایجاد نماید.
یافته‌های جدید نشان داده‌اند که دارو SGLT۲ می‌تواند برای همه بیماران نارسایی قلبی مفید باشد از جمله آنهایی که مبتلا به نوع دوم نارسایی قلبی موسوم به کسر جهشی حفظ شده هستند.
این اولین دارویی است که فواید واقعی را از نظر بهبود نتایج برای این بیماران فراهم می‌کند و به گفته تیم تحقیقاتی، این روش گزینه‌های درمانی را متحول خواهد کرد.
«واس واسیلیو»، سرپرست تیم تحقیق، گفت: «نارسایی قلبی وضعیتی است که در آن قلب آنطور که باید پمپاژ نمی‌کند. دو نوع نارسایی قلبی وجود دارد: "نارسایی قلبی با کاهش در کسر جهشی" زمانی اتفاق می‌افتد که قلب به دلیل یک مشکل مکانیکی قادر به پمپاژ خون در اطراف بدن نباشد و "نارسایی قلبی با کسر جهشی حفظ شده" زمانی اتفاق می‌افتد که با وجود آنکه قلب به خوبی خون را پمپاژ می‌کند، اما برای تأمین اکسیژن به تمام قسمت‌های بدن کافی نیست.»
واس در ادامه افزود: «سال ها هیچ دارویی وجود نداشت که بتواند نتیجه را در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی نوع دوم بهبود بخشد؛ بیمارانی که مبتلا به کسر جهشی حفظ شده هستند.»
به نقل از مهر، به گفته وی، «این نوع نارسایی قلبی پزشکان را متحیر کرده بود، زیرا هر دارویی که آزمایش شد هیچ فایده‌ای نداشت. یک دسته از داروها موسوم به مهارکننده‌های SGLT۲ در ابتدا برای بیماران مبتلا به دیابت استفاده می‌شد. با این حال، مشاهده شد که برای بیماران مبتلا به نارسایی قلبی نیز مفید است. ما دریافتیم که این دارو می‌تواند به بیماران نارسایی قلبی با کسر جهشی حفظ شده نیز کمک کند.»
مهارکننده‌های SGLT۲ بیشتر با نام‌های تجاری Forxiga(Dapagliflozin)، Invokana (Canagliflozin) و Jardiance (Empagliflozin) شناخته می‌شوند.
محققان در آزمایشات خود دریافتند بیمارانی که از مهارکننده‌های SGLT۲ استفاده می‌کنند، ۲۲ درصد کمتر از بیمارانی که دارونما مصرف می‌کنند، به دلایل مرتبط با قلب جان خود را از دست می‌دهند یا به دلیل تشدید نارسایی قلبی در بیمارستان بستری می‌شوند.
