به گزارش چابک آنلاین، دیسلیپیدمی یا میزان نامناسب لیپید یا چربی در خون میتواند به صورت بالا بودن تریگلیسرید، بالابودن کلسترول، بالا بودن کلسترول LDL و یا کاهش سطوح HDL باشد. طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، دیس لیپیدمی، با افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی مرتبط است.
بیماریهای قلبی عروقی، عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است و تخمین زده میشود که دیس لیپیدمی یا میزان نامناسب چربی خون، مسئول بیش از چهار میلیون مرگ در سال است. بالا بودن چربی خون میتواند باعث ایجاد پلاک در عروق خونی و ایجاد سختی عروق یا تصلبشرایین شود.
امروز از داروهای مؤثری برای درمان این مشکل استفاده میشود که میتواند میزان تریگلیسیرید و کلسترول خون را به میزان قابل توجه کاهش دهد؛ اما با این حال عوارض جانبی متعدد و هزینهها باعث شده است که این داروهای شیمیایی، همیشه بهترین انتخاب برای افراد نباشند. به همین دلیل پژوهشگران به دنبال ترکیبات جدیدی برای حل این مشکل هستند.
گیاه شنبلیله، یک گیاه دارویی است که در بسیاری از کشورها به صورت خشک، برگ تازه، ادویه استفاده میشود. شنبلیله میتواند به عنوان درمان کمکی برای بیماران مبتلا به دیابت نوع دو استفاده شود. در گذشته در یک مطالعه متاآنالیز، تأثیر شنبلیله در چربی خون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بررسی شده است.
بر همین اساس پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، با انجام یک مطالعه متاآنالیز، مقالات منتشر شده درباره تأثیر شنبلیله در چربی خون افراد سالم، بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و بیماران دارای چربی خون بالا را بررسی کردند.
برای انجام این مطالعه، مقالات منتشر شده در پایگاههای داده بینالمللی از ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۱۹ جستجو شد و پس از بررسی مقالات استخراجشده، در نهایت ۱۵ مقاله مورد بررسی قرار گرفت.
از بین ۱۵ مقاله بررسیشده، یازده مقاله کارآزمایی بالینی همراه با گروه کنترل و چهار مقاله بدون گروه کنترل بودند. بررسیهای این مطالعه فراتحلیل نشان داد که در کارآزماییهای بالینی همراه با گروه کنترل، مصرف شنبلیله موجب کاهش قابل توجه میزان تریگلیسیرید، کلسترول تام و کلسترول بد یا LDL شده است؛ اما در مطالعات بدون گروه کنترل، اینگونه نبود.
به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، این بررسیها نشان دادند که مصرف شنبلیله نیز در مطالعات با گروه کنترل و هم در مطالعات بدون گروه کنترل، تأثیر مثبت و معناداری بر افزایش کلسترول خوب یا HDL دارد. با این حال، ناهمگونی بین دادهها در این مطالعات وجود داشت.
تفاوت این مطالعات در افراد شرکتکننده در مطالعه (افراد سالم، بیماران مبتلا به
دیابت نوع ۲، بیماران مبتلا به اختلالات چربی خون)، تفاوت در دوز مصرفی شنبلیله، اشکال مختلف مصرف شنبلیله (عصاره دانه/ پودر دانه/ پودر برگ) بود. همچنین به نظر میرسد نوع آمادهسازی محلول شنبلیله و تفاوت در مدت زمان پیگیری (از چند ساعت تا چند هفته) مهمترین عوامل تغییر در نتایج مطالعه باشند.
با توجه به نتیجه این مطالعه فراتحلیل، میتوان نتیجه گرفت که استفاده از شنبلیله در کاهش تریگلیسیرید، کاهش کلسترول تام و کاهش کلسترول بد یا LDL و همچنین در افزایش کلسترول خوب یا HDL مؤثر است.
پژوهشگران این مطالعه میگویند که شنبلیله میتواند بهطور مؤثر به عنوان کاهنده چربی خون، بهخصوص برای بیماران مبتلا به دیابت نوع دو استفاده شود. با این حال، محققان معتقدند که مطالعات با کیفیت بالای بیشتری برای اثبات اثربخشی بالینی این گیاه، مورد نیاز است.
در انجام این تحقیق، پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با یکدیگر همکاری داشتند.