بازار بین المللی بیمه اتکائی

به گزارش چابک آنلاین ، بدیهی است پس از مرتفع شدن مشکلات اخیر یکی از الزامات شرکتهای بیمه اتکائی حضور در بازارهای بین المللی می باشد . از این رو باید تمهیداتی جهت حضور موفق و کارآمد اندیشیده شود تا به اقتضای موقعیت های پیش رو توان حضور در این بازارها به اندازه کافی موجود باشد. از جمله این تمهیدات می توان به التزام عملی شرکتهای بیمه جهت افزایش سرمایه تا سقف ۴،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ ریال اشاره نمود که به سبب آن میزان سرمایه و توان مالی شرکتهای بیمه اتکائی با استانداردهای حضور در رقابتهای منطقه ای فراهم خواهد شد. از دیگر پیش نیازهای حضور فعال در عرصه بین المللی داشتن رتبه مناسب از یکی از آژانس های رتبه بندی بین المللی می باشد. بدیهی است با توجه به دلایل سیاسی و غیره تاکنون شرکتهای بیمه ایرانی اعم از مستقیم و اتکائی موفق به اخذ رتبه نگردیده اند. اگر یک شرکت بیمه قصد فعالیت در بازارهای اتکائی بین المللی را داشته باشد به دلیل عدم داشتن رتبه، امکان رقابت و اخذ بیمه نامه های صادره توسط شرکتهای معتبر مستقیم که حاوی شرایط و نرخ متناسب هستند را نخواهد داشت. لذا این حضور بعضاً نتایج قابل اطمینانی را به ارمغان نخواهد آورد. با توجه به اهمیت کسب یک رتبه مناسب بهتر است این شرکت از هم اکنون با ارتقاء سطح توان مالی و دانش فنی و همچنین ایجاد ارتباط مستمر با آژانس های رتبه بندی بین المللی مقدمات دریافت رتبه ای مناسب و متعاقباً یافتن جایگاهی درخور در بازار فعلی را فراهم آورد.

معمولاً شرکتهای بیمه اتکائی بسیار قوی تر از شرکتهای بیمه مستقیم می باشند به همین دلیل شرکتهای بیمه مستقیم سعی در ارتباط و تعامل با شرکتهای بیمه اتکائی دارند. صنعت بیمه در قبل و بعد از انقلاب نیز بدلیل عدم وجود ظرفیت اتکائی کافی در کشور به دنبال ارتباط با بیمه گران اتکائی خارجی بوده است، تنها دو شرکت بیمه ایران و بیمه مرکزی اجازه قبولی از خارج از کشور را داشته اند.

با توجه به افزایش سرمایه روزافزون شرکتهای بیمه مستقیم و اتکائی که منتج به افزایش ظرفیت آنها می گردد، لزوم کم شدن میزان اتکائی اجباری احساس میگردد. صندوق ظرفیت مشترک نیز میتواند از مدیریت بیمه مرکزی خارج و در اختیار شرکتهای بیمه اتکائی قرار گیرد.

با افزایش سرمایه و به تبع آن افزایش ظرفیت قبولی و نگهداری، شرکت های بیمه اتکائی نیازمند به دریافت پورتفولیوی متناسب با ظرفیت و سرمایه خود می باشند که در غیر این صورت ماهیت عملکرد این شرکتها از یک واحد بیمه گر در اقتصاد تبدیل به یک بنگاه سرمایه گذاری خواهد گردید که این بنگاه محوری مسلماً پیوسته استراتژی های فنی مدیریتی شرکتهای بیمه اتکائی را تحت تأثیر قرار داده و از وظیفه اصلی آنها که همانا بیمه گری می باشد دور خواهد نمود. لذا به نظر می رسد که رویکرد کلان نظارت بیمه مرکزی و دیگر واحدهای تصمیم ساز باید به سوی پرکردن ظرفیت قبولی بیمه های اتکائی باشد.

شرکتهای بیمه اتکائی در واقع بازوهای شرکتهای بیمه مستقیم می باشند و حضور بیمه های مستقیم بعنوان سهامدار در شرکت بیمه اتکائی امین می تواند موجب رشد و شکوفایی هرچه بیشتر شرکت گردد . با توجه به عدم دخالت بیمه های اتکائی در بازار بیمه مستقیم مدیران شرکتهای مستقیم نیز میتوانند در هیأت مدیره شرکتهای بیمه اتکائی حضور یافته وبالتبع در رشد و شکوفائی آنها بسیار مثمر ثمر واقع شوند.

شرکت بیمه اتکایی امین در همه رشته های بیمه، اعم از اموال، اشخاص و مسؤولیت فعالیت دارد و در طرح های بزرگ نفتی و صنعتی و قراردادهای اتکایی که با بیمه گران بین المللی منعقد شده است به تناسب توان مالی خود مشارکت نموده و تعهد دارد.