تاثیر احداث خطوط جدید مترو بر شرایط ترافیکی پایتخت

به گزارش چابک آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، روابط عمومی شرکت مترو تهران در گزارشی اعلام کرد: نتایج و شاخص‌های مدل کلان نگر شهر تهران نشان می‌دهد که با ساخت خطوط جدید شبکه متروی تهران (خط ۸ تا خط ۱۱) روزانه قریب به ۲ میلیون و ششصد و شصت هزار سفر به جمع سفر‌های کنونی با این وسیله نقلیه انبوه بر اضافه خواهد شد؛ به تعبیر دیگر، مجموع سفر‌های روزانه با خطوط راه آهن ریلی درون شهری به نزدیک ۵ میلیون سفر خواهد رسید.

شبیه سازی‌های ترافیکی و برآورد‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که با تکمیل خطوط جدید شبکه متروی تهران، در حقیقت ۱۳۰ ایستگاه و ۱۷۵ کیلومتر مسیر ریلی به دارایی‌های فعلی این شبکه افزوده خواهد شد و این امر گرچه باعث افزایش قابل توجه مسافران متروی پایتخت خواهد شد؛ اما تا حدود ۱۰ درصد از ترافیک خطوط هفتگانه موجود خواهد کاست، چرا که برخی شهروندان از طریق خطوط ۸ تا ۱۱ مترو به مقاصد خود دسترسی پیدا کرده و دیگر نیازی به استفاده از ایستگاه‌های فعلی نخواهند داشت؛ البته همه این‌ها به شرطی است که ناوگان حمل و نقلی به میزان متناسب با طول خطوط و تعداد ایستگاه‌ها فراهم شده باشد.

از سوی دیگر هر خط جدید بر اساس تعداد ایستگاه‌ها، بافت مسکونی یا اداری محدوده‌هایی که پوشش خواهد داد، تعداد ایستگاه‌های تبادلی با سایر خطوط و طول مسیری که طی می‌کند، به نسبت‌های مختلف مسافران متعددی را در طول روز جابجا خواهد کرد؛ مثلاً پیش بینی می‌شود خط ۸ که از مسعودیه تا سرسبز طول تقریبی ۵۰ کیلومتر را با ۱۰ ایستگاه تبادلی طی خواهد کرد، بیشترین حجم مسافران و متقاضیان در بین خطوط چهارگانه جدید را پذیرا باشد و روزانه تا حداکثر ۸۲۰ هزار سفر درون شهری را پوشش دهد.

خطوط جدید شبکه متروی پایتخت در تعامل با خطوط هفتگانه موجود، نه تنها اکثر قریب به اتفاق نقاط شهر را به لحاظ ترافیکی پوشش می‌دهند؛ بلکه تاثیر بسزایی در فراهم شدن شرایط برای عدم استفاده غیر ضرور از وسائل نقلیه شخصی ایفا خواهند کرد و سالانه از هدر رفتن صد‌ها میلیون لیتر سوخت‌های فسیلی که احتراق آن‌ها مسبب ایجاد آلودگی‌های زیست محیطی است، جلوگیری به عمل خواهد آورد.

بر اساس گزارش روابط عمومی و امور بین الملل شرکت راه آهن شهری تهران و حومه (مترو)، در مورد خطوط جدید شبکه متروی تهران، مطالعات مربوط به شرایط بهره برداری از هر خط نیز تا حدود زیادی پیش رفته و مسائلی از قبیل تجهیزات مکانیکال، مخابرات، تأمین توان، ناوگان، تجهیزات دپو، کنترل و سیگنالینگ مورد بررسی قرار گرفته است.