راههایی مهم برای ایجاد همگرایی صنفی در صنعت لیزینگ
همگرایی صنفی فرایندی بوده که درآن واحدهای صنفی از جمله شرکت های لیزینگ به طورداوطلبانه از اعمال اقتدارتام خویش برای رسیدن به هدف‌های مشترک صرفنظرکرده و ازیک قدرت واحد، جهت پیشبرد اهداف و مقاصد صنفی که سود آن در نهایت به کل صنف و یا صنعت فوق می رسد پیروی می‌کنند.
به طور معمول، صنوف برای رسیدن به این امر مهم ، با ایجاد تشکل های مردم نهاد و انتخاب نمایندگان اصلح سعی می کنند که از چند صدایی پرهیزکرده و برای پیشبرد اهداف صنعت و یا صنف خود از علایق و اهداف شخصی گذشت کرده وبا هم صدا و همگرا شدن با صنف به اهداف نهایی صنعت برسند.
در برخی از صنوف، گاهی تک صدایی و یا فعالیت های یک سویه وجود دارد.
ساده تر اینکه اشخاصی هستند که راه خود را پیش می گیرند و تک روی می کنند.
با توجه به توضیح فوق باید گفت که تک صدایی در صنوف چندین دلیل دارند که عبارتند از تمامیت خواهی یا سهم خواهی برخی افراد، تمایل به عدم موفقیت صنف، ضعف در مدیریت صنف و یا فقدان منافع مشترک یا تضاد در منافع در یک صنف.
باید اذعان داشت که تمامی موارد آورده شده هر کدام به سهم خود می تواند آسیب هایی را به واحد ها اعم از شرکت های لیزینگ و یا صنوف وارد آورد.
بنابراین یکی ازتهدیدات برسر راه همگرایی صنفی، تمایل برخی از اعضای هر تشکل به عدم موفقیت و پیشبرد اهداف صنفی توسط اعضای جدید بوده که متاسفانه این امرشامل صنوف حتی صنعت لیزینگ هم می شود.
در این خصوص حتی برخی اعضا برای رسیدن به این مقصود به فعالیت های موازی روی می آورند که در نهایت نه تنها هیچ سودی برای صنعت لیزینگ ایجاد نخواهد شد بلکه موجب تضعیف صنف و صنعت می شود.
اما واقعیت این است که همگرایی و همسو شدن تنها راه حل پیشرفت و تعالی صنعت از جمله صنعت لیزینگ خواهد بود.
گذر از یک رویه جاری به سبک و رویه جدیدتر، معمولا با چالش هایی هم همراه است.
در این راستا دعوت به همکاری سایر اعضا، درارتقای سطح فعالیت های بخش های تخصصی و نظم دادن به ارائه نظرات مثبت و سازنده یکی ازمهمترین وظایف انجمن و صنف به شمار می رود.
استفاده ازدانش و اعتبار بزرگان صنعت یک پویش و بلوغ صنفی بوده و استفاده از ظرفیت بزرگان به صورت اتاق فکر انجمن و کمک گرفتن از تجربیات آنان در سیاست گذاری های بلند مدت و همچنین آموزش و راهنمایی مدیران جوان از ارزشمندترین کارهایی است که صنعت و انجمن می تواند متولی و اجرا کننده آن باشد.
درمقابل, این وظیفه بزرگان صنعت است که با سیاست بیطرفانه و بدور از نگاه یکسویه، راهنمایی ها و تجربیات خود را به صنعت ارائه دهند و موجب اعتلای آن شوند.
درهمین راستا از وظایف مهم و حیاتی تشکل هاست که راه را برای اعضای جدید باز کرده و با سیاست های درست جلوی هردلخوری را گرفته و موجب مشارکت سازنده شرکت ها شوند.
همانطور که اعضای صنف می توانند موجب شکست یا اعتلای آن صنف گردند خود تشکل نیز می تواند در این اتفاق کاملا موثر باشد.
اکبر بلند کردار ، عضو هیات مدیره انجمن ملی لیزینگ ایران
