ضرورت افزایش سرمایه و تاثیر آن بر عملیات بیمه‌گری شرکت‌های بیمه

یکی از الزامات ابلاغی به شرکت‌های بیمه ضرورت افزایش سرمایه با توجه به زمینه‌های فعالیت بیمه‌گران است که بیمه‌های اموال یا اشخاص ومسئولیت و یا همه انواع بیمه‌نامه‌ها و یا پذیرش قراردادهای اتکایی جزئی از آن است.

شرکت‌های بیمه به عنوان یک شرکت سهامی تجاری و بازرگانی در قانون بیمه و بیمه‌گری ایران نام برده می‌شوند. معمولا حضور فعال یک شرکت بازرگانی در صحنه اقتصادی وابسته به میزان سرمایه‌ای است که به ثبت می‌رساند و در عملیات خود از آن استفاده می‌برد .

هرچه سرمایه یک شرکت بازرگانی بیشتر باشد می‌تواند حجم هر یک از عملیات خود در زمینه خرید و فروش را بالاتر برده وسود بیشتری را نصیب خود نماید .اگر چه در بخش بازرگانی،  اعتبار کسب شده  یک شرکت هم بعد از یک دوره نه چندان کوتاه می‌تواند  به عنوان مکمل سرمایه عمل نموده و نقش موثری در بالا بردن حجم عملیات آن داشته باشد .

درشرکت های بیمه نیز سرمایه عاملی مهم در تعیین توان مالی آن و میزان پذیرش و نگهداری ریسک بیمه نامه‌های صادره به حساب می‌آید.

طبق قوانین بیمه گری در ایران ، شرکت‌های بیمه باید میزان پذیرش ریسک و صدور بیمه‌نامه مورد تقاضای  بازار را با یک فرمول و رابطه معین با سرمایه خود تنظیم نمایند.

 به معنای دیگر شرکت‌های بیمه به هر میزان که تمایل داشته باشند نمی‌توانند از بازار بیمه کشور سهم بردارند و با صدور بیمه نامه‌های مختلف تعهداتی نامحدود تقبل نمایند بلکه مجموع میزان سرمایه به اضافه میزان ذخایر و... پایه‌ای است برای تعیین میزان قدرت پذیرش و نگهداری ریسک بیمه گزارانی که باصدور بیمه نامه‌های متعدد آنان نسبت به تامین و پرداخت خسارات حادث شده از عوامل خطر آفرین که در بیمه نامه‌ها تقریر گردیده متعهد شوند .

البته حسابداری فنی بیمه‌ها کمی پیچیده است و به این سادگی که به آن اشاره شد نیست اما به جهت تبیین نقش سرمایه در عملیات بیمه و قدرت و جایگاه آن به طور ساده به آن اشاره شد.

چند سالی است که بیمه مرکزی یکی از پارامتر‌هایی که پس از بررسی مدارک مالی شرکت‌های بیمه فعال تعیین می‌نماید رتبه وتوان مالی بیمه گران است .

آنچه بیمه مرکزی مطالبه می‌نماید مجموع اعداد و ارقامی است که ماحصل آن رتبه و توان مالی بیمه گران را تعریف وتعیین  می‌کند . طبق این رتبه بندی هرچه نتیجه حاصل در این پارامتر به عدد یک نزدیکتر باشد به معنای توان مالی خوب آن شرکت بیمه است وبیمه گزاران در صنعت بیمه کشور در زمان برگزاری مناقصات برای انتخاب بیمه گر طرف قرارداد، آن را یکی از شرایط ورود در مناقصات  اعلام می‌کنند .

تقریبا در دهه گذشته برای تاسیس شرکت‌های بیمه خصوصی، بیمه مرکزی بنا به سیاست‌های آن مقطع سرمایه بالایی را برای ثبت شرکت‌های بیمه مطالبه نمی‌کرد.

به تدریج با افزایش تعداد شرکت‌های بیمه و رشد میزان ارزش سرمایه‌هایی که توسط مشتریان و بیمه گزاران برای تامین پوشش بیمه آنان تقاضا می‌گردید و همچنین عملکرد نامطلوب یکی از شرکت‌های بیمه که با سرمایه محدود خود ، اقدام به صدور تعداد زیادی بیمه‌نامه نمود و رابطه بین میزان تعهدات پذیرفته شده در بیمه نامه‌ها را با سرمایه خود رعایت ننمود ولاجرم با اعلام خسارت بیمه گزاران خود ، امکان پرداخت خسارات را نداشت و منجر به بهم ریختگی در بازار بیمه کشور شد.

بحث ضرورت تعیین رتبه مالی شرکت‌های بیمه و همچنین الزام افزایش سرمایه بیمه‌گران بصورت جدی در صنعت بیمه مطرح شد و در نهایت نتیجه توسط بیمه مرکزی و دیگر مراجع ذی‌ربط آن شد که به تعدادی از موارد و تصمیمات اخذ شده اشاره شد.

بنابراین درحال حاضر یکی از الزامات ابلاغی به شرکت‌های بیمه ضرورت افزایش سرمایه  با توجه به زمینه‌های فعالیت بیمه‌گران است که بیمه‌های اموال یا اشخاص ومسئولیت و یا همه انواع بیمه نامه‌ها و یا پذیرش قراردادهای اتکایی جزئی از آن است.

نکته پایانی اینکه درعملیات بیمه گری توسط شرکت‌های بیمه، تعاملات مالی، بیمه‌ای و اتکایی  بین المللی از جمله عواملی است که در افزایش توان پذیرش ریسک و توسعه دامنه عملیات بیمه‌گری بیمه گران بسیار نقش اساسی دارد و در کنار سرمایه به نسبت مناسب بیمه گر توانگری عملیاتی بالایی را فراهم می‌نماید.

متاسفانه بعد از وضع  تحریم‌ها، امکان دادن بیمه‌های اتکایی به صنعت بیمه جهانی فرصت هم افزایی توان عملیاتی از بیمه‌گران داخلی گرفته شد.

متقابلا بیمه مرکزی مجموعه اقداماتی را برای حفظ موقعیت توان عملیاتی بیمه گران داخلی به مورد اجرا گذاشت، که یکی از این تدابیر بیمه مشترک و دیگری ایجاد صندوق حمایت از تامین و پرداخت خسارات بزرگ درصنعت بیمه است.

*کارشناس رسمی دادگستری در امور بیمه