درس های مهم مدیریت بحران در بانک های جهان

ازجمله بحران‌های مورد بررسی، بحران مالی سال  2008 است  که یکی از بزرگترین و پیچیده‌ترین حوادث این دهه بوده و اثرات عمیقی در سطح جهانی به‌همراه داشته است.

بررسی ها نشان می دهد که یکی از حوادث تاریخی که به ورشکستگی بانک‌های جهانی منجر شد، بحران مالی 1929 در ایالات متحده بود.

این حادثه به عنوان رکورد بزرگ شناخته می‌شود و به انتشار بحران در سیستم مالی جهانی منجر شد.

ناپایداری در بازارهای مالی، سقوط بورس اوراق بهادار و کاهش ارزش دارایی‌ها باعث ورشکستگی بسیاری از بانک‌ها شد.

همچنین، بحران بانکی آسیا در دهه 1990 نیز یکی دیگر از حوادث تاریخی بود که بسیاری از بانک‌های منطقه را به ورشکستگی کشاند.

 شروع این بحران با وارد شدن تایلند به بحران مالی در میانه دهه 1990 بود و به سرعت به دیگر کشورهای آسیایی سرایت کرد که منجر به ورشکستگی بانک‌ها و نوسانات شدید در بازارهای مالی شد.

قابل توجه آنکه بحران بانکی آسیا در دهه 1990 تأثیرات گسترده‌ای بر بانک‌ها و نظام مالی منطقه داشت و بسیاری از بانک‌های آسیایی با مشکلات مالی و ورشکستگی مواجه شدند.

بانک‌های مرکزی و دولت‌های مختلف در این منطقه مجبور به اعطای تسهیلات مالی و اجرای برنامه‌های نجاتی برای بانک‌ها شدند.

به عنوان مثال، بانک‌های مهمی مانند Bank Negara Malaysia در مالزی، Bank Indonesia در اندونزی و بانک مرکزی تایلند نقش مهمی در مدیریت بحران داشتند.

واقعیت این بود که بسیاری از بانک‌های آسیایی در این دوره به دلیل مشکلات مرتبط با بدهی، افت ارزش دارایی‌ها و سرمایه‌گذاری‌های خارجی و همچنین نوسانات شدید نرخ ارز، به ورشکستگی نزدیک شدند یا ورود به وضعیت مالی ناپایداری داشتند.

حادثه دیگری که تأثیر گسترده‌ای در بانک‌های جهانی داشت، بحران مالی سال 2008 بود که آغاز این بحران با ورشکستگی بانک Lehman Brothers در ایالات متحده بود.

سپس به سرعت به دیگر نقاط جهان گسترش یافت.

این بحران ناشی از مشکلات در بازار املاک و اوراق بهادار مرتبط با آن بود و باعث افت اقتصادی جهانی شد.

براساس این گزارش، بحران مالی 2008  که یکی از بزرگترین و پیچیده‌ترین حوادث مالی جهانی بود ناشی از تجمع بی‌رویه در بازار املاک آمریکا بود که به فروپاشی بزرگترین بانک‌ها و مؤسسات مالی منجر شد.

 افت وحشتناک در ارزش دارایی‌های مرتبط با املاک، افت اعتبار و اعتماد به بازارها و ورشکستگی بانک‌ها باعث شد تا انفجار زنجیره‌ای از اثرات منفی در سراسر جهان رخ دهد.

دولت‌ها و بانک‌های مرکزی در پی تداخلات گسترده و پیشگیرانه خود به کمک بانک‌ها و مؤسسات مالی آسیب‌دیده پرداختند و  بسیاری از کشورها بسته‌های حمایتی راه انداختند تا از رکود اقتصادی جلوگیری کنند.

 همچنین، تدابیر نظارتی و تنظیمی در سیستم مالی به منظور پیشگیری از وقوع موارد مشابه در آینده بهبود یافت.

برخی از این تغییرات شامل تقویت نظارت بر ریسک‌ها، اصلاح سیستم مالی و تحقق اصول شفافیت بیشتر در عملکرد مؤسسات مالی بود.

بحران مالی 2008 تأثیرات جدی بر بانک‌های بزرگ و مؤسسات مالی داشت، به خصوص بانک‌هایی که در بازارهای امور مالی پیچیده و مشتقات مالی فعالیت داشتند.

 بانک Lehman Brothers از جمله بانک‌هایی بود که به شدت تحت تأثیر این بحران قرار گرفت و در سپتامبر 2008 وارد وضعیت ورشکستگی شد.

همچنین، بانک‌های بزرگی مانند Bank of America، Citigroup و Royal Bank of Scotland نیز از جمله بانک‌هایی بودند که با مشکلات مالی جدی مواجه شدند و به کمک مالی از دولت‌ها و بانک‌های مرکزی نیاز داشتند تا از ورشکستگی جلوگیری کنند.

 این بانک‌ها نه تنها با افت ارزش دارایی‌های خود در بازارهای مالی مواجه شدند بلکه برخی از آن‌ها به دلیل داشتن سهام در بانک Lehman Brothers و وابستگی به این بانک دچار مشکلات جدی شدند.

ناگفته نماند که بحران مالی 2008 نشان داد که تداوم ریسک‌های مالی پیچیده و مشتقات مالی بر روی اقتصاد جهانی تأثیرات جدی می‌گذارد و نیاز به نظارت دقیق‌تر بر این نوع فعالیت‌ها و اصلاح سیاست‌های مالی جهانی را ضروری میکند.

گزارشها نشان می دهد که کشورها برای خروج از بحران‌های مالی، به استفاده از تدابیر اقتصادی و تجاری متناسب با شرایط خود نیاز دارند.

در مورد بحران مالی 1929، دولت‌ها در ایالات متحده و سراسر جهان با اجرای سیاست‌های هیجانی و توسعه‌ای سعی در افزایش هزینه‌ها و ایجاد اشتغال کردند.

برنامه‌های نظامی، پروژه‌های عمرانی و انگیزه تولید و مصرف به منظور رونق اقتصادی و جلوگیری از فروپاشی در بیشتر اقتصادها اجرا شد.

درمورد بحران مالی 2008، بسیاری از کشورها از سیاست‌های تسهیلاتی پیشرفته و هماهنگی در سطح جهانی برخوردار شدند.

برخی از بزرگترین اقتصادها، مانند ایالات متحده و چین، بسته‌های حمایتی عظیمی را به کار گرفتند. 

همچنین، اقدامات تقویت نظام مالی، تسهیل اعتبار و تعهد به پشتیبانی از بانک‌ها نقش مهمی در بازسازی اعتماد به بازارها داشتند.

این تدابیر باعث بهبود شرایط مالی و انگیزه‌های اقتصادی شدند و به کشورها کمک کردند تا از بحران خارج شده و به راه توسعه بازگردند.

با توجه به گزارش بالا می‌توان نتیجه گرفت که بحران‌های مالی بر بانک‌ها تأثیرات گسترده‌ای داشته‌اند و نقش مهمی در پویایی نظام مالی جهانی ایفا کرده‌اند و بحران مالی 2008 به عنوان یکی از بزرگترین و پیچیده‌ترین حوادث مالی نشان دهنده اهمیت نظارت دقیق بر عملکرد بانک‌ها و سیاست‌های مالی جهانی است.

زیرا بانک‌ها در این بحران‌ها با چالش‌های فراوانی مواجه شدند، از جمله خطر ورشکستگی، افت ارزش دارایی‌ها و تضعیف اعتماد عمومی.

تأثیرات این بحران‌ها به وضوح نشان داده که تدابیر تنظیمی و نظارتی قویتری برای پیشگیری از ریسک‌های مالی و اصلاح سیاست‌های بانکی ضروری است.

همچنین، ضرورت توسعه سیاست‌های مالی جهانی جهت مقابله با چالش‌های مالی در دنیای امروز بیش از پیش مشهود است.

درنتیجه، به‌منظور تقویت پایداری نظام مالی جهانی و حفظ سلامت بانک‌ها، لازم است تا دولت‌ها و مؤسسات مالی برنامه‌ها و تدابیر کارآمدی را در خصوص نظارت و پیشگیری از ریسک‌های مالی و توسعه سیاست‌های اقتصادی مؤثر اجرا کنند.