تدوین استاندارد ملی ایمنی برای مدیریت ریسک یک ضرورت انکار ناپذیر

ریسک عملیاتی زیان، ناشی از شرایطی است که در آن رویه ها و چارچوب ها در واحدهای پالایشگاهی نمی‌توانند آن طور که انتظار می رود عمل کنند و یا به عبارتی، رویدادهای بیرونی نامطلوب در تاسیسات کلیدی رخ داده است

 استانداردهای ملی از دو جنبه حائز اهمیت است. 

اول آنکه اهمیت موضوع ریسک و رسیدگی به آن را در دیدگاه کلان برنامه ریزی کشورها به اثبات می‌رساند.

دوم، راهبردهای ارائه شده در آن می‌تواند برای سیاست گذاری کلان در مواجهه با موضوع ریسک به کار گرفته شود. بنابراین هم‌زمان باید ساختار و الگوی عملیاتی و نظارتی نیز تغییر یابد و هماهنگی بین اجزای مختلف نیز بیشتر شود. 

در حال حاضر، بخش اعظم اقتصاد ایران وابسته به صنعت نفت و گاز و پتروشیمی است و  ریسک‌های موجود در این بخش معمولا فراوانی بسیار کمی دارند اما در صورت وقوع حادثه شدت بسیار بالایی دارند.

 در نتیجه همین امر سبب شده که بخش انرژی جزء بخش‌های پرریسک تلقی شود.

 بنابراین در این راستا بیمه نامه‌های انرژی (Onshore & Offshore) از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند.

 به همین دلیل برای پوشش ریسک‌های موجود در این حوزه باید بیمه نامه های مناسب ارائه شود. 

طراحی و قیمت گذاری و ارزیابی نرخ و شرایط پذیرش ریسک در این حوزه، مستلزم شناسایی دقیق تمام ریسک، فاکتورهای موثر بر حق بیمه و ارزیابی درجه ریسک، احتمال وقوع و پیامد در صورت وقوع، شدت و تناوب حضور ریسک، فراوانی و تعیین توصیه نامه‌ها و اقدامات اصلاحی توسط بیمه‌گر جهت پذیرش ریسک های بیمه‌گذار است. 

بخش اعظم مشکلات صنعت بیمه در زمینه قیمت گذاری کمبود و محدودیت داده ها است.

آتش سوزی در واحدهای پالایشگاهی و پتروشیمی از جمله پالایشگاه تندگویان تهران، نشان از این دارد که در سال‌های اخیر رخداد حادثه مذکور در حال تکرار  است. 

لذا با توجه به روندهای مدرن، راه کارهای عملیاتی جهت مدیریت ریسک بهینه در بیمه نامه های انرژی به شرح ذیل پشنهاد می‌شود:

تشکیل کارگروهی از بدنه صنعت بیمه و بدنه فنی مهندسی جهت تدوین و بومی سازی استانداردهای بین‌المللی در صنعت پالایشگاهی و پتروشیمی به منظور رسیدن به یک تعامل سازنده و ایجاد یک زبان مشترک. 

پیاده سازی استانداردهای بین المللی در واحد های پالایشگاهی نفت و گاز و صنایع پتروشیمی منجر به ثبت و  ضبط ریسک‌ها و تشکیل داشبورد ریسک می‌شود که می‌تواند سیستم هوشمند هشدار ریسک را برای واحدهای مذکور اجرایی کند و مدیریت ارشد با استفاده از این سیستم به زنگ هشدار ریسک در زمان های لازم واکنش به موقع نشان می‌دهد. 

در این صورت، نظارت و کنترل بهتر منجر به اتخاذ تصمیمات اثربخش می شود. اهم مزایای ایجاد داشبورد ریسک شامل موارد ذیل است:

شناخت و درک پرتفوی ریسک‌هایی که در حال حاضر آن واحد متحمل شده  و یا در نظر دارد تا در آینده آنها را اتخاذکند؛

تصمیم گیری در رابطه با قابل قبول بودن ریسک ها و تعیین اقدامات اصلاحی. 

صنعت بیمه می تواند از داشبورد های ریسک ایجاد شده به عنوان یک مرکز داده جهت تعیین و ارائه نرخ و شرایط منطقی پذیرش ریسک متناسب با مورد بیمه به منظور بررسی خصوصیات محصولات اصلی پالایشگاه‌های نفت و گاز و  عوامل موثر بر وقوع یک حادثه و شاخص های ارزیابی عملکرد برای مشخص کردن میزان ریسک کار در هر بخش بهره مند شود.

 بنابراین تدوین و به کارگیری استانداردهای ملی در حوزه ایمنی و بهداشت کار و  مدیریت ریسک به عنوان یک الزام در صنعت پالایشگاهی و پتروشیمی می‌تواند منجر به سودآوری بیشتر برای صنعت مذکور و صنعت بیمه شود.

 مشاور در امور مدیریت ریسک و عضو رسمی انجمن حرفه ای صنعت بیمه