ایبوپروفن موجب تشدید درد آرتروز زانوها می شود
یک مطالعه جدید نشان می دهد مُسکن های بدون نسخه مانند آسپرین، یا ایبوپروفن هیچ تاثیری در کاهش روند پیشرفت آرتریت زانو ندارند و حتی ممکن است شرایط را بدتر کنند.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از مهر ، به گفته محققان، بیماران مبتلا به آرتریت زانو که به طور منظم داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مصرف می‌کردند، در مقایسه با گروه «شاهد» که این داروها را مصرف نمی‌کردند، به التهاب بدتر زانو و ضعیف‌تر شدن غضروف زانو دچار شدند.
دکتر «یوهانا لویتجنز»، محقق ارشد از دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «ما دریافتیم شرکت کنندگانی که به مدت چهار سال به طور منظم NSAID مصرف می‌کردند، نتایج بدتری در مورد سینوویت، که التهاب در زانو است، نشان دادند.»
وی در ادامه افزود: «همچنین، ما مشاهده کردیم که ترکیب غضروف در گروه مصرف کنندگان NSAID در مقایسه با گروه کنترل بدتر بود.»
NSAID ها تولید مواد شیمیایی بدن که باعث التهاب می‌شوند را مسدود می‌کنند. مردم به طور مرتب این قرص‌ها را برای تسکین کوتاه مدت درد آرتریت مصرف می‌کنند.
آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم رایج‌ترین NSAID ها هستند که بدون نسخه در هر داروخانه در دسترس هستند.
برای این مطالعه، محققان داده‌های جمع‌آوری‌شده از بیش از ۱۰۰۰ شرکت‌کننده را در یک مطالعه مشاهده‌ای طولانی‌مدت در مورد آرتروز زانو تجزیه و تحلیل کردند.
محققان ۲۷۷ نفر را که حداقل برای یک سال به طور منظم NSAID مصرف می‌کردند را با ۷۹۳ نفری که با این داروها درمان نشده بودند مقایسه کردند.
همه شرکت کنندگان در ابتدای مطالعه و چهار سال بعد اسکن MRI زانو انجام دادند.
نتایج نشان داد که مصرف کنندگان NSAID در ابتدای مطالعه نسبت به گروه کنترل التهاب مفاصل و کیفیت غضروف بدتری داشتند و سلامت زانوی آنها پس از چهار سال حتی به مراتب بدتر شده بود.
لویتجنز گفت: «هیچ مکانیسم محافظتی از NSAID ها در کاهش التهاب یا کُند کردن پیشرفت آرتروز مفصل زانو وجود نداشت. استفاده از NSAID ها برای عملکرد ضد التهابی آنها در سال‌های اخیر به طور مکرر در بیماران مبتلا به استئوآرتریت تبلیغ شده است و باید دوباره مورد بررسی قرار گیرد، زیرا تأثیر مثبتی بر التهاب مفاصل نشان داده نشده است.»
لویتجنز پیشنهاد می‌کند که NSAID ها ممکن است در کنترل نوع التهاب ناشی از آرتریت زانو مؤثر نباشند. همچنین ممکن است که NSAID ها باعث ضعیف‌تر شدن غضروف شوند، مشابه روشی که استروئیدها بر غضروف تأثیر می‌گذارند.
وی خاطرنشان کرد که برای تأیید آنچه در این مطالعه مشاهده شد، به یک کارآزمایی بالینی تصادفی و کنترل شده نیاز است.
