پیشگیری و درمان ریفلاکس در نوزادان
یک متخصص کودکان و نوزادان گفت: نوزادان هم مانند افراد بزرگسال می‌توانند دچار ریفلاکس شوند، اما برخلاف بزرگسالان بچه‌ها اغلب وقتی که ریفلاکس دارند بالا می‌آورند که امری طبیعی است و بیشتر اوقات فقط کافیست از راهکارهای ساده‌ای استفاده کنید تا کودک احساس راحتی کند.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از ایسنا، مژگان عزیزی، با اشاره به اینکه بچه‌ها به دلیل اینکه عضله پایین مری‌شان هنوز کاملاً رشد نکرده دچار ریفلاکس می‌شوند، اظهار کرد: اسفنکتر مری، عضله‌ای در پایین مری است که معده را از مری جدا می‌کند تا غذا و اسید از معده به پشت حلق برنگردد؛ اما عضله اسفنکتر مری نوزاد ضعیف و در حال رشد است که باعث می‌شود غذا راحت‌تر به پشت حلق برگشته و در نتیجه علائم ریفلاکس را ایجاد کند.
وی ادامه داد: گاهی بچه‌ها پُرخوری می‌کنند که در این صورت غذا می‌تواند به بالا برگردد، سپس تدریجاً با رشد کودک، عضله مورد نظر سفت و قوی‌تر شده و کودک کمتر بالا می‌آورد.
عزیزی با اشاره به علائمی که نشان می‌دهند کودک ریفلاکس دارد، عنوان کرد: یکی‌از علامت‌های اصلی ریفلاکس اسید معده به مری، بی‌قراری و بهانه‌جویی‌های کودک است، بچه‌هایی که ریفلاکس دارند اغلب گریه می‌کنند. بی قرارند مخصوصاً در زمان تغذیه که در بیشتر بچه‌ها حدوداً ۸ تا ۱۰ بار در عرض بیست و چهار ساعت است، بنابراین کودکانی که مشکل ریفلاکس دارند بیشتر مواقع بی‌قرار بوده و نق‌نق می‌کنند.
این متخصص کودکان و نوزادان ادامه داد: همچنین ممکن است کودک آروغ‌هایی بزند که همراهش کمی بالا بیاورد یا سکسکه کند و یا ممکن است هنگام خوردن و بلع مشکل داشته باشد.
وی افزود: وقتی غذای زیادی وارد معده کودک می‌کنید احتمال اینکه غذا به سمت بالا برگردد بیشتر است، پس سعی کنید غذاها را با حجم کمتر، اما در وعده‌های مکرر به کودک بدهید تا کمتر بالا بیاورد و از مقدار اسیدی که وارد حلقش می‌شود نیز کم شود.
عزیزی با اشاره به اینکه بچه‌هایی که ریفلاکس دارند معمولاً بدنشان را حین و بعد از غذا خوردن قوز می‌کنند، دلیلش هم می‌تواند احساس سوزش و درد ناشی از تجمع اسید و مایعات معده در مری‌شان باشد، بیان کرد: قوز کردن غیرعادی می‌تواند خودش یک مسأله نورولوژیکی باشد، اما اگر کودک دیگر علائم ریفلاکس را دارد، قوز کردنش هم می‌تواند به ریفلاکس مربوط باشد.
این متخصص کودکان و نوزادان با اشاره به اینکه سرفه یا پنومونی مکرر نیز از دیگر نشانه‌های قابل توجه ریفلاکس در کودکان است، عنوان کرد: کودک شما ممکن است به دلیل اسید معده یا غذایی که به پشت حلقش می‌آید مکرراً سرفه کند، ضمناً خرده غذاهایی که در پشت حلق جمع می‌شوند نیز ممکن است با استنشاق وارد ریه‌ها و نای شوند که نتیجه آن پنومومی باکتریایی خواهد بود و دیگر مشکلات تنفسی مانند خس خس سینه و آسم هم می‌توانند از پیامدهای ریفلاکس باشند.
وی عنوان کرد: یک مسأله مهم دیگر اینکه ریفلاکس می‌تواند در خواب کودک اختلال ایجاد کند و باعث شود او طی شب خواب راحتی نداشته باشد، سعی کنید بین زمان خواب کودک و تغذیه او فاصله بگذارید تا محتویات معده فرصتی برای هضم شدن پیش از خواب داشته باشند.
عزیزی با اشاره به اینکه دو راهکار اصلی برای جلوگیری از ریفلاکس کودک وجود دارد، افزود: در وعده‌های مکررتر با حجم کمتر به کودک غذا بدهید، وقتی غذای زیادی وارد معده کودک می‌کنید احتمال اینکه غذا به سمت بالا برگردد بیشتر است، پس سعی کنید غذاها را با حجم کمتر اما در وعده‌های مکرر به کودک بدهید تا کمتر بالا بیاورد و از مقدار اسیدی که وارد حلقش می‌شود نیز کم شود.
این متخصص کودکان و نوزادان با اشاره به اینکه اگر کودک هنوز نمی‌تواند بنشیند سرش را در زاویه ۳۰ تا ۴۵ درجه نگه دارید، افزود: وضعیت درست سر کودک هنگام غذا خوردن می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند، بهتر است چه هنگام غذا خوردن و چه نیم ساعت پس‌از آن سر کودک در زاویه ۳۰ درجه با زمین باشد چون جاذبه به گوارش غذا کمک می‌کند.
وی با اشاره به اینکه اگر دادن وعده‌های مکرر با حجم کمتر و بالا نگه داشتن سر کودک حین غذا خوردن بی‌فایده بود حتماً با پزشکش مشورت کنید، عنوان کرد: لزوماً دارو درمانی اولین گزینه برای رفع ریفلاکس نیست، معمولاً فقط در موارد شدید دارو تجویز می‌شود، یعنی زمانی که کودک نمی‌تواند چیزی بخورد و وزن نگرفته است.
