میزان وادم دهی در بانکهای ونزوئلا ۲۰ برابر افت کرد!
بخش بانکی ونزوئلا یکی ازکم نظمترین بخشهای اقتصادی این کشور به شمار میرود.
چابک آنلاین، سیاست های مداخله گرایانه در اقتصاد این کشور، باعث شده که میزان وام دهی و سپرده گذاری ترکیبی از اواخر سال 2012 بدین سو 20 برابر کاهش یابد.
چالش بانکی در ونزوئلا به شکلی است که درآن عمدتا بانک ها وام نمی دهند و سپرده گذاران هم پس انداز نمی کنند.!
وضعیت فعلی اقتصادی این کشور بی شک، با اصلاحات اساسی سیاست های پولی و مقررات بانکی این کشور قابل بازگشت است.
مضرترین سیاست دولت این کشور، سرمایه گذاری بلند مدت در سود بانکی بوده که در شرایط کنونی منجر به منفی شدن سود بانکی و عدم علاقه سپرده گذاران به پس انداز طولانی مدت شده است.
سپرده گذاران بالقوه با توجه به نرخ سود منفی، تمایل کمی به سپرده گذاری در بانک های ونزوئلا دارند.
درنوامبر 2018، بیشترین سودی که به سپرده گذاران تعلق گرفت، 14.5 درصد بوده است.
این به این معنا است که سپرده ها به عنوان راههایی برای جبران کمبود ارز کاغذی حساب می شوند.
این مشکل با توجه به این که ارزکاغذی فقط به ارزش های بسیار ناچیز وارد می شوند، بسیار چشمگیرتر می شود.
درنتیجه ، سپرده ها به عنوان یک هدف معامله گر عمل می کنند و ونزوئلایی ها به شدت متکی به نقل و انتقالات بانکی مبتنی بر ارزهای خارجی هستند.
در عین حال ، حداکثر نرخ سود بانکی سالانه بانک ها می توانند به 29 درصد برسند چرا که نرخ متوسط وام در 22 نوامبر 2018 برابر با 22 درصد بوده است.
با درآمدزایی دولت از کسری بودجه ها که تورم ماهانه را به بیش از 50 درصد می رساند، تقاضا برای وام، بیهوده است.
طبق مقررات فعلی بانکی، برای افزایش ظرفیت وام دهی، بانک ها باید دائماً سهام خود را افزایش دهند.
درخواستی که با توجه به سود محدود و عدم تمایل سهامداران به خرید سهم بسیار دشوار است.
برای جلوگیری از خطرات عدم تطابق، بانک ها عمدتا وام های کوتاه مدت،کمتر از شش ماه می دهند.
تا سپتامبر سال 2018 میزان سپرده ها فقط به 2 میلیارد دلار رسید.
درسپتامبر 2018، دولت با افزایش حجم سپرده های بانکی که می توانند وام بگیرند، الزامات ذخیره قانونی را افزایش داد.
این الزامات شامل دو مورد زیر است:
تقاضا برای پول محلی را کاهش داد.
تعداد مضنونین در بازار سیاه ارز خارجی را کم کرد.
شواهد حکایت می کنند که وام گیرندگان برای خرید ارز در بازار سیاه از اعتبار بانکی خود استفاده می کردند و بعدا آن را هنگام موعد مقرر می فروختند و در بازار سیاه سود می بردند.
بخش بانکی ونزوئلا دچار دست انداز بوده است اما چالش های آن متعارف بوده و ناشی از ورشکستگی نیست.
رژین میدانی