فدرال رزرو آمریکا با کدام دست فرمان به بانک ها نظارت می کند؟

چابک آنلاین، بهاره تاجرباشی، درحال حاضر ساختار فدرال رزرو شامل ۱۲ بانک منطقه‌ای  بوده که در شهرهای مختلف سراسر کشور وظیفه نظارت بر بانک‌های تجاری خصوصی را بر عهده دارند.

این سیستم توسط قانون فدرال رزرو ایجاد شد و توسط رئیس‌جمهور وقت، توماس وودرو ویلسون، امضا شد.

اولین هیات مدیره فدرال رزرو رسماً در تاریخ ۱۰ اوت ۱۹۱۴ تأیید شد و در طول سال‌ها، ساختار راهبری هیئت مدیره به منظور ارائه خدمات مؤثر به مردم، اقتصاد و عموم آمریکاییان، تغییر کرده و سازمان‌دهی شده است.

بانک‌های عضو فدرال رزرو آمریکا عبارتند از:

1. Federal Reserve Bank of Boston

2. Federal Reserve Bank of New York

3. Federal Reserve Bank of Philadelphia

4. Federal Reserve Bank of Cleveland

5. Federal Reserve Bank of Richmond

6. Federal Reserve Bank of Atlanta

7. Federal Reserve Bank of Chicago

8. Federal Reserve Bank of St. Louis

9. Federal Reserve Bank of Minneapolis

10. Federal Reserve Bank of Kansas City

11. Federal Reserve Bank of Dallas

12. Federal Reserve Bank of San Francisco

فدرال رزرو آمریکا به عنوان بانک مرکزی ایالات متحده وظایف و کارهای متعددی را انجام می‌دهد، به نوعی فدرال رزرو مسئول تعیین و اجرای سیاست‌های پولی کشور است که شامل کنترل نرخ بهره، تعیین میزان پول در گردش و اجرای سایر ابزارهای سیاست پولی است.

همچنین،بانک مرکزی اقداماتی درراستای تعادل اقتصادی انجام می دهد، از جمله کنترل تورم و بیکاری و تشویق به رشد اقتصادی پایدار.

ازطرفی، فدرال رزرو مسئول تأمین پول کشور است، از جمله تولید و توزیع اسکناس و سکه‌های آمریکایی و نظارت بر سیستم پرداخت کشور را نیز برعهده دارد و اطمینان می‌یابد که عملیات پرداخت و تسویه به طورصحیح انجام می‌شود.

فدرال رزرو به بانک‌ها و مؤسسات مالی کمک می‌کند تا استانداردهای ایمنی و پایداری را حفظ کنند و به آن‌ها در مواجهه با بحران‌های مالی کمک می‌کند واین نهاد، تحقیق و تجزیه و تحلیل‌های اقتصادی را انجام می‌دهد تا به تصمیم‌گیری‌های مرتبط با سیاست‌های پولی کمک کند.

به عبارتی، فدرال رزرو آمریکا خود به طور مستقیم فعالیت‌های بانکی عمومی مانند ارائه خدمات بانکی به افراد و شرکت‌ها را انجام نمی‌دهد.

 این بانک مرکزی اصلی‌ترین وظایف خود را در زمینه‌های سیاست پولی، نظارت بر بانک‌ها، مدیریت سیستم پرداخت و تنظیمات مالی و اقتصادی دیگر انجام می‌دهد.

 اما در برخی موارد، مانند بانک مرکزی و انجام عملیات پولی یا تسهیلات و قرض های خاص به بانک‌ها در زمان‌های بحرانی، ممکن است به صورت مستقیم در فعالیت‌های بانکی دخالت داشته باشد.

به عنوان نمونه در دوران کرونا، فدرال رزرو آمریکا اقدامات فراوانی را برای کمک به اقتصاد و بازارهای مالی در مواجهه با بحران انجام داد.

اولین قدم این سازمان این بود که نرخ بهره را به سطح صفر تا نیم درصد کاهش داد تا هزینه استقراض را برای بانک‌ها کاهش دهد و به تشویق سرمایه‌گذاری و تحرک اقتصادی کمک کند.

در قدم های بعدی با اجرای برنامه‌هایی مانند خرید اوراق بهادار و ایجاد مهلت‌های انعطاف‌پذیر برای بانک‌ها فشار مالی برروی آنها را کاهش داد.

همچنین، فدرال رزرو درآن دوران اقداماتی را برای پشتیبانی از بازارهای مالی انجام داد، ازجمله افزایش خطوط ارزیابی، فراهم کردن تسهیلات وام به بازارهای مالی و انجام خرید اوراق بهادار دولتی و خصوصی و برنامه‌های متعددی را برای پشتیبانی از بخش‌های مختلف اقتصاد، از جمله برنامه‌های پشتیبانی مالی برای کسب‌وکارها و افراد، اعمال کرد.

درحال حاضر، سرمایه فدرال رزرو آمریکا در حدود ۲.۹ تریلیون دلار است که این سرمایه از چند منبع اصلی تامین می‌شود. این منابع عبارتند از:

دارایی‌های مالی: فدرال رزرو اساساً با خرید اوراق بهادار مانند اوراق قرضه دولتی و بانکی، برخی از آورده خود را ایجاد می‌کند.

سود ذخیره: فدرال رزرو درآمد زیادی از سود ساخته شده در معاملات مالی و قراردادهای مختلف به دست می‌آورد.

تسهیلات و اعتبارات: همچنین از طریق اعطای تسهیلات و اعتبارات به بانک‌ها و نهادهای مالی دیگر، درآمد و سرمایه تامین می‌کند.

تأمین پول از بانک‌های عضو: همچنین، بانک‌های عضو فدرال رزرو وجه دریافتی از ودایع و منابع نقدی دیگر را در اختیار فدرال رزرو قرار می‌دهند که به عنوان یک نوع سرمایه برای آن عمل می‌کند.

هر یک از ۱۲ بانک فدرال رزرو و ۲۴ شعبه آنها دستگاه‌های عملیاتی سیستم فدرال رزرو هستند و هر بانک فدرال رزرو در منطقه جغرافیایی خاص خود، یا منطقه، ایالات متحده فعالیت می‌کند.

هر بانک فدرال رزرو داده‌ها و سایر اطلاعات مربوط به کسب و کارها و نیازهای جوامع محلی در منطقه خود را جمع‌آوری می‌کند. 

سپس این اطلاعات در تصمیم‌گیری‌های سیاست پولی توسط کمیته اجرایی سیاست پولی (FOMC) و سایر تصمیمات اتخاذ شده توسط هیئت مدیره در نظر گرفته می‌شود.

مطابق با قانون فدرال رزرو، هر بانک فدرال رزرو تابع "نظارت و کنترل یک هیئت مدیره" است. 

مانند هیئت مدیره شرکت‌های خصوصی، هیئت مدیره بانک‌های فدرال مسئول نظارت بر مدیریت و حاکمیت بانک خود، بررسی بودجه و عملکرد کلی بانک،نظارت بر فرآیند حسابرسی بانک و توسعه اهداف و جهت‌گیری‌های استراتژیک گسترده است.

با این حال، برخلاف شرکت‌های خصوصی، بانک‌های فدرال رزرو به نفع سهامداران عمل نمی‌کنند، بلکه به منفعت عمومی عمل می‌کنند.

بانک های فدرال رزرو هرسال، هیئت مدیره تعیین می‌کنند که یک نفر به عنوان رئیس و یک نفر به عنوان معاون رئیس برای هر بانک فدرال رزرو انتخاب می شود.

 قانون فدرال رزرو می گوید که رئیس هیئت مدیره یک بانک فدرال رزرو باید یک شخص با"تجربه بانکی "باشد.

هرهیئت مدیره بانک فدرال رزرو مسئولیت عملیات روزانه را به رئیس آن بانک و کارکنان وی واگذار می‌کند. 

روسای بانک فدرال رزرو به عنوان مدیران عامل بانک‌های مربوطه خود عمل می‌کنند وهمچنین به صورت دوره‌ای به عنوان اعضای رأی‌دهنده در FOMC خدمت می‌کنند و توسط هیئت مدیره برای دوره‌های پنج ساله تأیید می‌شوند.

کمیته بازارآزاد فدرال (FOMC) یکی از اجزای کلیدی سیستم فدرال رزرو آمریکا است که وظیفه تعیین سیاست‌های پولی کشور را بر عهده دارد. 

به زبان ساده، FOMC مسئولیت دارد تا نرخ بهره را تعیین کند که این نرخ تأثیر زیادی بر اقتصاد دارد. 

نرخ بهره بالاتر می‌تواند باعث کاهش تورم شود، در حالی که نرخ بهره پایین‌تر می‌تواند به رشد اقتصادی کمک کند و عملیات بازار آزاد را انجام دهد، که شامل خرید و فروش اوراق قرضه دولتی است تا میزان پول درگردش در اقتصاد را کنترل کند.

نرخ ذخایر قانونی بانک‌ها را مدیریت کند که این نرخ تعیین می‌کند بانک‌ها چه مقدار از سپرده‌های خود را باید نزد فدرال رزرو نگهدارند.

FOMC هر شش هفته یک بار جلسه دارد تا وضعیت اقتصادی و مالی را بررسی کند و تصمیمات لازم برای حفظ ثبات قیمت‌ها و ترویج رشد اقتصادی پایدار را اتخاذ کند.

FOMC  شامل ۱۲ عضو رای‌دهنده است: هفت عضو هیئت مدیره،رئیس بانک فدرال رزرو نیویورک و ۴ نفر از سرپرستان ۱۱ بانک فدرال رزرو که به صورت دوره‌ای به مدت یک سال انتخاب می‌شوند.

رئیس و معاون رئیس هیئت مدیره و همچنین معاون رئیس برای نظارت، توسط رئیس‌جمهور از میان اعضا نامزد می‌شوند و توسط سنا تأیید می‌شوند. 

آنها به مدت چهار سال خدمت می‌کنند. 

دوره عضویت یک عضو در هیئت مدیره تحت تأثیر وضعیت او به عنوان رئیس یا معاون رئیس قرار نمی‌گیرد.

تمام ۱۲ سرپرست بانک فدرال رزرو در جلسات FOMC شرکت می‌کنند و در بحث‌های FOMC شرکت می‌کنند، اما فقط سرپرستانی که در آن زمان بخشی از کمیته هستند، می‌توانند در تصمیمات سیاستی رأی دهند.

جلسات FOMC معمولاً هشت بار در سال در واشنگتن، دی.سی. برگزار می‌شوند.