محمدرضا شانه ساز:
هشدار درباره توقف تولید دارو در ایران
رئیس انجمن علمی داروسازان ایران گفت: ما تاکنون بارها این پیشنهادات را ارائه کردیم ولی مسولان محدودیتهای قانونی را پیش میکشند،درحالیکه در شرایط کنونی کشور و خروج آمریکا از برجام و شرایط سخت در ماههای آینده میطلبد مسئولین قوانین را اصلاح کنند.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از تسنیم، دکتر محمدرضا شانه ساز، رئیس انجمن علمی داروسازان ایران با پرداختن به یکی از مهمترین مشکلات دارویی کشور که احتمالاً در ماههای آینده فعالان عرصه تولید دارو را با بحران مواجه میکند، اظهار داشت: از مهمترین مشکلات تولید کنندگان صنعت دارو این است که نقدینگی وجود ندارد و اصلا تولید کنندگان دارو پول ندارند که ماده اولیه دارو بخرند و باید دولت فکر عاجلی برای این مسئله کند.رئیس انجمن علمی داروسازان ایران ادامه داد: هم اکنون 40 تا 50 میلیون دلار مواد دارویی در گمرک مانده است و ترخیص نمیشود چون صنعت دارو پول ندارد و حتی ابلاغیه جدید برای ترخیص مواد دارویی و دارو بدون تسویه با بانکها نیز نتوانسته است مشکلات را کاملا رفع کند، زیرا یک تولید کننده دارو در وهله نخست باید 20 تا 30 درصد پول ماده دارویی را به شرکت خارجی در همان بدو قرارداد پرداخت کند و بعد از آن ماده دارویی به گمرک ایران میآید، در حالیکه همین پول 20 الی 30 درصد را صنعت دارویی ندارد.وی در تشریح چرایی مشکل نقدینگی صنعت دارو در کشور، گفت: اول اینکه صنعت دارو از مدتها قبل دچار بیپولی و نقدینگی شده است و هر بار نیز مجبور بوده است از بانکها وام بگیرد و بانکها نیز سود بالا میگیرند و همین موضوع مشکل نقدینگی در صنعت دارو را تشدید کرده است.
شانهساز تصریح کرد: بنده به عنوان تولید کننده دارو - مشکل نقدینگی را بحث جدی در حوزه دارو عنوان میکنم و این در شرایطی است که اگر با چنین وضعی پیش رویم و فکری برای آن نشود تولید دارو در ایران مختل و متوقف میشود و ما باید داروی تولیدی خودمان را که با قیمت ارزانتری تولید میکردیم با قیمت چندبرابر از خارج خریداری کنیم.رئیس انجمن علمی داروسازان ایران در ادامه با ارائه چند پیشنهاد برای رفع مشکلات کنونی صنعت دارویی کشور گفت: متاسفانه پولی که بیمهها باید به بیمارستانها میدادند و به تاخیر نیز افتاده است، در صورت پرداخت در ردیفهای دیگر هزینه میشود، مثلا برای هزینه غذای بیمار یا ردیفهای دیگر بیمارستانی هزینه میشود و پول بدهی بیمارستانها به صنعت دارو پرداخت نمیشود و نخستین کاری که دولت باید در این زمینه انجام دهد رفع مشکلات این نقدینگیها است.وی ادامه داد: این در حالی است که تولید کننده دارو وقتی داروی تولیدی خود را میفروشد 400 روز بعد پول خود را دریافت میکند، آن هم پول نمیگیرد بلکه اوراق دریافت میکند و وقتی آن اوراق را به بانک میبریم، 20 درصد نرخ آن را کاهش میدهند، یعنی تولید کننده با یک اختلاف 400 روزه اصل پول خود را نیز نمیتواند دریافت کند. بنابراین ما پیشنهاد میکنیم به بانکها، این نرخ کاهش نیابد و اوراق را به جای ارز از تولیدکنندگان قبول کنند.
شانهساز در ادامه پیشنهاد خود برای برون رفت از مشکلات نقدینگی دارویی، افزود: همچنین با توجه به بدهی دولت به تولید کنندگان دارو پیشنهاد میشود دولت بدهی خود را در قالب ارز به بانکها پرداخت کند یعنی همان بانکهایی که تولید کننده به آن بدهکار است.رئیس انجمن علمی داروسازان ایران تصریح کرد: اگر برای این چرخه معیوب فکری شود و این چند پیشنهاد ترتیب اثری داده شود مشکلات نقدینگی صنعت دارو تا حدودی برطرف میشود.شانه ساز در تشریح این مسئله که ما تاکنون بارها در جلسات با مسئولان این پیشنهادها را ارائه کردیم ولی آنها محدودیتهای قانونی را پیش میکشند، گفت: واقعاً در شرایط کنونی کشور و با توجه به خارج شدن آمریکا از برجام و اینکه احتمالا در ماههای آینده شرایط سختتری خواهیم داشت، میطلبد مسئولین هرچه سریعتر محدودیتهای قانونی را حل کنند، زیرا تولید کننده نمیتواند محدودیت قانونی را بطرف کند و این وظیفه قانونگذار از جمله قوهمقننه، قوهمجریه و قوهقضائیه است.وی با هشدار نسبت به کاهش ذخایر مواد دارویی در کارخانههای دارویی کشور، گفت: نباید به هیچ عنوان شیطنتدشمن را نادیده گرفت و یکی از بدترین شیطنتها در حوزه دارو میتواند رخ دهد، بنابراین میطلبد در شرایط پیشرو ذخایر مواد دارویی کارخانجات داخلی بیشتر شود، نه اینکه امروز با کاهش آن مواجه باشیم.شانهساز با اشاره به اینکه صنعت دارویی ایران به مرتبهای رسیده است که اگر هر دارویی در جهان تولید شود، متخصصان ما بدون هیچ اغراقی در کمتر از 2 سال میتوانند آن دارو را تولید کنند، افزود: ما در این زمینه با مشکلات قانونی مواجه هستیم و این مشکلات و محدودیتهای قانونی باعث میشود صنعت دارویی نقدینگی لازم را نداشته باشد، در حالیکه تولید دارو به پول نیاز دارد و این در حالی است که دارو یک کالای بسیار استراتژی هست و باید مسئولان کشور نسبت به ذخایر آن کنترل ویژهای داشته باشند که متاسفانه این ذخیره استراتژی هم اکنون آن طور که باید و شاید به آن توجه ویژه نمیشود.