خانوارهای شهر نشین ایرانی سال گذشته ۴۳ میلیون تومان درامد داشته‌اند
در حالی که نرخ تورم طی سال گذشته روند روبه رشدی داشته است، آمارهای رسمی نشان می‌دهد که بودجه سالانه خانوارهای شهری و روستانی با تراز مثبت رو‌به‌رو بوده است.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از ایران، براساس نتایج طرح‌های آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال ١٣٩٧ هر خانوار شهری در کل سال به طور متوسط ٤٣ میلیون و ٤٩١ هزار تومان درآمد و ٣٩ میلیون و ٣٢٣ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه ٣ میلیون و ٦٢٤ هزار تومان درآمد و ٣ میلیون و ٢٧٧ هزار تومان هزینه است.
هر خانوار روستایی نیز در سال مزبور ٢٣ میلیون و ٣١١ هزار تومان درآمد و ٢١ میلیون و ٤٤٧ هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه یک میلیون و ٩٤٣ تومان درآمد و یک میلیون و ٧٨٧ هزار تومان هزینه بوده است. مابه‌التفاوت درآمد و هزینه سالانه خانوارهای کشور در سال ١٣٩٧ نشان می‌دهد هر خانوار شهری به‌طور متوسط ٤ میلیون و ١٦٨ هزار تومان و هر خانوار روستایی یک میلیون و ٨٦٤ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است که معادل متوسط ماهانه ٣٤٧ هزار و ٣٠٠ تومان و ١٥٥ هزار و ٤٠٠ تومان به ترتیب برای هر خانوار شهری و روستایی بوده است.
مازاد بودجه سنواتی به معنی افزایش سطح پس‌انداز خانوارهای شهری و روستایی نیست. مرکز آمار در این باره توضیح می‌دهد که مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوار لزوماً به معنی پس‌انداز خانوار نیست. به‌طور ساده پس‌انداز عبارت است از بخشی از درآمدهای افراد که خرج نشده است. اما در تحلیل‌های اقتصاد کلان مفهوم صحیح پس‌انداز را باید از جریان دایره‌وار درآمد و تولید ملی فهمید.
با توجه به اینکه هر درآمدی که ایجاد می‌شود از طرف دیگر به معنی تولید کالا و خدمات است، لذا خودداری از مصرف و خرج نکردن تمام درآمد به معنی مصرف نشدن بخشی از کالا و خدمات تولید شده نیز بوده و در واقع در مفهوم اقتصاد کلان، همین بخش از تولید مصرف نشده است که بیانگر پس‌انداز می‌باشد. چنانچه به پس‌انداز از دید تشکیل سرمایه بنگریم، مناسب‌ترین مفهوم برای پس‌انداز است زیرا پس‌انداز و سرمایه‌گذاری در دنیای واقعی جدا از هم نیستند.
روند مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوارها در سال‌های اخیر از مثبت بودن این مابه‌التفاوت از چند سال گذشته حکایت دارد؛ به گونه‌ای که در سال‌های ١٣٩٥ و ١٣٩٦ نیز هر خانوار شهری به ترتیب ٣ میلیون و ٢٣٩ هزار تومان و ٣ میلیون و ٧٤٢ هزار تومان و هر خانوار روستایی به ترتیب یک میلیون و ٩٩٦ هزار تومان و ٢ میلیون و ٣١٧ هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است. در واقع، از سال ١٣٩٥ تا ١٣٩٧ هر خانوار شهری به ترتیب ١٠,٢، ١٠.٢ و ٩.٦ درصد و هر خانوار روستایی به ترتیب ١١.٣، ١١.٥ و ٨ درصد از درآمدش نسبت به کل هزینه‌هایش بیشتر بوده است.
