متوسط هزینه سالانه یک خانوار شهری به ۶۲.۱ میلیون تومان رسید
طبق اعلام مرکز آمار ایران با وجود افزایش هزینه ها در سال گذشته، خانوارهای ایرانی همچنان درآمد بیشتری از هزینه دارند.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از آنا، بررسی گزارش مرکز آمار ایران درباره وضعیت درآمد و هزینه خانوارهای ایرانی در سال ۱۳۹۹ نشان می دهد که متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار شهری ۶۲.۱ میلیون تومان بوده است که نسبت به رقم مشابه در سال قبل ٣١ درصد افزایش نشان می دهد.
از هزینه کل سالانه خانوار شهری بیش از ۱۶.۱ میلیون تومان با سهم ۲۶ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و حدود ۴۲ میلیون تومان با سهم ۷۴ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است.
این در حالی است که در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم مربوط به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآورده های آن و گوشت هرکدام با سهم ۲۱ درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی بیشترین سهم با ۵۰ درصد مربوط به هزینه مسکن، سوخت و روشنایی بوده است.
متوسط درآمد شهری ها ۷۶ میلیون
اما متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری بیش از ۷۶ میلیون تومان بوده است که نسبت به سال قبل، ٣٨ درصد افزایش داشته است. بر این اساس در سال ١٣٩٩ رشد متوسط درآمد سالانه خانوارهای شهری بیشتر از رشد متوسط هزینه کل سالانه است.
منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان میدهد که ۳۱.۴ درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، ۱۵.۷ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۵۲.۹ درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تأمین شده است.
هزینه در روستا ۳۴ میلیون است
متوسط هزینه کل خالص سالانه یک خانوار روستایی در سال گذشته حدود ۳۴ میلیون تومان بوده است که نسبت به سال ۱۳۹۸ میزان ۳۰.۵ درصد افزایش دارد.
از هزینه کل سالانه خانوار روستایی ۱۳.۶ میلیون تومان با سهم ۴۰ درصد مربوط به هزینه‌های خوراکی و دخانی و بیش از ۲۰ میلیون تومان با سهم ۶۰ درصد مربوط به هزینه‌های غیرخوراکی بوده است.
در بین هزینه‌های خوراکی و دخانی، بیشترین سهم به هزینه آرد، رشته، غلات، نان و فرآوردهای آن با ۲۵ درصد و در بین هزینه‌های غیرخوراکی، بیشترین سهم با ۳۲ درصد مربوط به مسکن، سوخت و روشنایی اختصاص داشته است.
همچنین متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار روستایی ۴۲ میلیون تومان بوده است که نسبت به سال قبل ۴۱.۶ درصد افزایش داشته است. منابع تامین درآمد خانوارهای روستایی نشان میدهد که ۳۲.۷ درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، ٢٩.٧ درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و ۳۷.۵ درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تأمین شده است.
