آموزش و پرورش فاقد ابتکار عمل بیمه‌ای
یک معلم و کارشناس آموزشی با تشریح دو طرح آموزش و پرورش در قرارداد جدید بیمه تکمیلی فرهنگیان گفت: آموزش و پرورش به دلیل بهره‌مندی از پتانسیل بالا از لحاظ تعداد بیمه‌گزار باید ابتکار عمل در تنظیم قراردادهای بیمه را در دست داشته باشد.
به گزارش چابک آنلاین به نقل از تسنیم ، بیمه تکمیلی یکی از مشکلات فرهنگیان در طول سال‌های اخیر است. سال 89 که بیمه طلایی کار خود را آغاز کرد، معلمان از خدمات آن رضایت داشتند، اما حالا آنها می‌گویند در چند سال اخیر بیمه تکمیلی تضعیف شده است و راهکارها و وعده‌های مسئولان آموزش و پرورش در دوره‌های مختلف به بهبود وضعیت بیمه‌ای منجر نشده است.
قرارداد جدید بیمه تکمیلی فرهنگیان نیز در هفته‌های اخیر منتشر شد، که بر این اساس 2 طرح «الف» و «ب» از اول دی‌ماه 97 برای فرهنگیان اجرای می‌شود.
طرح «الف» که به شیوه بیمه‌گری است از سوی آموزش و پرورش با چنین مزایایی معرفی شده است: بازپرداخت هزینه‌کرد بیمه‌شدگان در کوتاه‌ترین زمان ممکن، پرداخت فرانشیز خدمات به میزان 20 درصد توسط بیمه شده و ارائه خدمات حداکثری به همراه تضمین در پرداخت اسناد هزینه شده به صورت آنلاین توسط شرکت طرف قرداد.
طرح «ب» که به روش صندوق درمان است، با جدول تعهدات مشابه سال گذشته اجرایی خواهد شد.
فرهنگیان برای استفاده از طرح «الف» باید ماهانه 685.902 برای هر نفر و برای طرح «ب» مبلغ 390.000 ریال به ازای هر نفر به صورت ماهانه پرداخت کنند.
در همین رابطه شهرام جمالی معلم و کارشناس آموزشی در مورد بیمه تکمیلی جدید فرهنگیان که جزئیات آن اخیراً منتشر شد، اظهار کرد: دلیل اصلی ذکر شده از سوی مسئولان برای تمدید 2 ماهه قرارداد بیمه تکمیلی فرهنگیان این بود که آموزش و پرورش در حال بررسی بسته‌های خدماتی مورد نیاز براساس سطح توانی است که فرهنگیان می‌توانند حق بیمه پرداخت کنند. آموزش و پرورش هم مدعی بود که آپشن‌هایی متناسب با نیاز‌های واقعی فرهنگیان را در قرارداد بیمه تکمیلی جدید در نظر خواهد گرفت که به صرفه آنها نیز باشد، اما متاسفانه طرح بیمه تکمیلی که اخیراً با دو آپشن «الف» و «ب» ارائه شده، نوآوری خاصی در این زمینه ندارد.
وی افزود: در طرح‌های ارائه شده تعداد و سقف مالی تعهدات بیمه‌گر هیچ تفاوتی نسبت به قبل نداشته است. در واقع یکی از آپشن‌ها که تحت عنوان «ب» ارائه شده همان طرحی است که چند سال است توسط شرکت بیمه‌گر قبلی اجرا می‌شود و البته سال به سال هم ناکارآمدی آن خصوصاً در بخش پرداخت هزینه‌های دارو و مراکز درمانی که طرف قرارداد نیستند، بیشتر نمایان شده است.
جمالی بر این باور است که در طرح «ب» 50 درصد از حق بیمه توسط بیمه‌گزار و به صورت ماهانه از حقوق کسر و به حساب بیمه‌گر یعنی آموزش و پرورش واریز می‌شود و 50 درصد دیگر هم باید خود آموزش و پرورش از منابع خدمات رفاهی تامین کند، اما این وزارتخانه می‌گوید اعتبارات رفاهی ندارد و صندوق بیمه‌اش خالی است، بنابراین پرداخت‌ها با تاخیر صورت می‌گیرد.
او ادامه داد: در واقع از آنجا که بخش مهمی از ناکارامدی این نوع بیمه که نارضایتی فرهنگیان را در بر داشت به دلیل تاخیرهای زیاد در پرداخت‌های بیمه‌ای بوده است، آموزش و پرورش به این فکر افتاده که کاهش تاخیر در پرداخت را به عنوان یک آپشن در طرح جدید به فرهنگیان ارائه کند.
این معلم و کارشناس آموزشی با تشریح طرح «الف» بیمه تکمیلی جدید فرهنگیان گفت: این طرح به فرهنگیان می‌گوید اگر می‌خواهید زودتر به بخشی از پولی که برای درمان هزینه کرده‌اید، برسید باید مبلغ بیشتری به عنوان حق بیمه ماهانه بپردازید مبلغی که حدود 75 درصد بیشتر از طرح صندوقی است و این در حالی است که در طرح صندوقی هم افزایش 45 درصدی حق بیمه ماهانه صورت گرفته است و از 27 هزار تومان به 39 هزار تومان افزایش یافته، یعنی چنانچه یک فرهنگی بخواهد همان خدمات قبل را با 10 درصد فرانشینز کمتر در سهم بیمه پایه دریافت کند باید به جای 27 هزار تومان حدود 69 هزار تومان بپردازد و این یعنی افزایشی بیش از 150 درصد که ظاهراً با توجیه افزایش تعرفه‌های خدمات درمانی صورت گرفته است.
جمالی معتقد است که این مقدار افزایش چندان منطقی به نظر نمی‌آید، چرا که افزایش واقعی این تعرفه‌ها حتی در بخش خصوصی هم تا این اندازه نبوده است. احتمالا پیش‌بینی آموزش و پرورش این است که فرهنگیان براساس سطح مالی از طرح «ب» استقبال بیشتری خواهند داشت. از این رو به نظر می‌رسد هدف از این به اصطلاح آپشن‌گذاری، جبران کمبود منابع صندوق درمان از طریق افزایش غیرمتعارف حق بیمه فرهنگیان باشد.
وی مطرح کرد: بدیهی است که وقتی آموزش و پرورش در جذب اعتبارات رفاهی حداقلی برای فرهنگیان ناتوان است و در بخش بیمه تکمیلی صندوقی هم مدام به دنبال کاهش هزینه‌ها از طریق تعدیل تعداد و سقف خدمات درمانی و به تاخیر انداختن برگشت سهم بیمه به جیب فرهنگیان است، دیگر مواردی مثل تنوع، کیفیت خدمات و دسترسی به آن موضوعیت ندارد.
این معلم و کارشناس آموزشی تاکید کرد: درست است که آموزش و پرورش به دلیل نگاه تبعیض آلود از اعتبارات رفاهی برخوردار نیست اما در مقابل از پتانسیل بالایی به لحاظ تعداد بیمه‌گزار برخوردار است از این رو باید ابتکار عمل در تنظیم قراردادهای بیمه‌ای در دست آموزش و پرورش باشد. یعنی شرکت‌های بیمه‌گر تلاش کنند در یک فضای رقابتی نظر آموزش و پرورش را جلب کنند، در حالی که شرایط فعلی نه تنها چنین وضعیتی را نشان نمی‌دهد، بلکه به نظر می‌رسد آموزش و پرورش به دنبال جلب نظر شرکت بیمه‌گر خاصی است که توان ارائه بسته بیمه‌ای مناسبی برای فرهنگیان را نیز ندارد.
جمالی در پایان یادآور شد: بدیهی است شرکت بیمه‌گر هم در چنین شرایطی با به دست گرفتن ابتکار عمل به دنبال افزایش کیفیت خدمات نخواهد بود و به جای آن که در ازای افزایش تعرفه حق بیمه، تعداد و سقف تعهدات مالی و همچنین تعداد مراکز درمانی طرف قرارداد برای پذیرش فرهنگیان را افزایش دهد نهایتاً بازپرداخت سریعتر هزینه‌ها را تعهد خواهد کرد.
