اقدام موثری درزمینه بیمه حقوق وضمانت کارفرما نسبت به دریانورد صورت نگرفته است

چابک آنلاین، بهاره تاجرباشی، "سامان رضایی" درگفت و گو با چابک آنلاین، گفت: با توجه به ماهیت کار ،آموزش ، گواهینامه های تخصصی و مدارکی که دریانوردان کسب می کنند ،مسائل و مشکلات  این قشر را باید در دوگروه دریانوردان با مدارک نامحدود که تخصص جهت کار بر شناورهای اقیانوس پیما را دارند و دریانوردان مدارک محدود که تخصصشان مختص شناورهای فراساحل با ظرفیتهای محدود، تقسیم کرد.

وی،بابیان اینکه درحال حاضر حدود 200 تا 250 شناور اقیانوس پیمای بالای 3 هزار تن درکشورثبت پرچم جمهوری اسلامی ایران شده است، افزود: این شناورها عمدتا متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران، کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و تعدادی از شرکت های دولتی و نیمه دولتی هستند که تحت پرچم ایران فعالیت می کنند.

رضایی،خاطرنشان کرد که دریانوردانی که برروی شناورهای بالای 3 هزار تن کار می کنند اغلب استخدام دولتی و یا تحت پوشش قانون کار هستند و از بیمه پایه و تکمیلی برخوردار هستند، البته در همین حوزه هم دریانوردانی هستند که به آنها دریانورد آزاد هم گفته می شود که برروی کشتی های خارجی یا داخلی کار می کنند و از بیمه مستمر پایه یا تکمیلی برخوردار نیستند.

وی، گفت: تعداد دریانوردان فعال شناورهای اقیانوس پیما در سطح کشور بین 5 تا 7 هزار نفر است اما تعداد دریانوردانی که روی شناورهای فراساحل کار می کنند بسیار بیشتر از این تعداد است.

نایب رییس انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران، اذعان داشت البته این تعداد در سامانه ILO در سازمان جهانی کار  حدود 17 هزار دریانورد ایرانی با مدرک نامحدود ثبت شده است.

رضایی، تصریح کرد: آمار دقیق و مستندی از تعداد دریانورد ایرانی شاغل بر شناورهای زیر 3 هزار و 500 تن موجود نیست که این تعداد به مراتب کمتر از  تعداد گواهینامه هایی است که صادر شده است.

وی، اظهار کرد: متاسفانه سامانه متمرکزی جهت رصد، پایش و نظارت بر استخدام و به کارگیری دریانوردان ایرانی وخارجی بر روی شناورهای زیر 3 هزار و 500 تن وجود ندارد و تلاش های مستمر و رایزنی های مداوم انجمن دریانوردان با نهادها و سازمان‌های متولی نیز تا کنون به نتیجه ملموس نرسیده است.

دبیرانجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران، ادامه داد: وجود چنین سامانه ای می تواند دستاوردها و قابلیت های بسیاری را برای ایجاد شفافیت ، کارایی و بهره وری از توان نیروی کار با کیفیت در داخل ایجاد کند و در خصوص مشکلاتی از قبیل بیمه پایه و تکمیلی این دریانوردان هم میتوان بهتر تصمیم گرفت.

رضایی، با بیان اینکه تعداد قابل توجهی از دریانوردان شناورهای زیر 3 هزار و 500 تن فاقد بیمه پایه مستمر و تکمیل درمانی هستند، افزود: تا وقتی که این جمعیت فعال به درستی شناسایی نشوند نمی توان برای بیمه آنها اقدامی صورت داد.

وی، گفت: وجود این سامانه یک الزام است و مجموعه حاکمیتی دولت هم می تواند در این زمینه به انجمن کمک کند تا آمار درست این جامعه هدف مشخص شود.

دبیر انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران، توضیح داد که انجمن متبوع وی به عنوان یک نهاد صنفی به حوزه بیمه تکمیل درمان ورود کرده و چند سالی است که برای دریانوردان بیمه تکمیلی به صورت گروهی فراهم شده و می توانند از این خدمات برخوردار باشند، این طرح در ابتدا با تعداد محدود آغاز و خوشبختانه در سالهای اخیر با رشد تصاعدی و استقبال چشم گیر دریانوردان از این طرح مواجه بودیم. 

رضایی، گفت: فعالین و شاغلین عرصه دریا و دریانوردی از نقاط مختلف کشور هستند اما نسبت آنها از 7 استان ساحلی بیشتر از مناطق مرکزی است.

وی،درخصوص بیمه پرداخت حقوق وضمانت تعهدات کارفرما نسبت به دریانورد اذعان داشت: در بسیاری از شرکتهای کشتیرانی ، شرکت علاوه بر بیمه بدنه و تجهیزات کشتی و بیمه حوادث ، تعهدات کارفرما نسبت به دریانورد بیمه می کنند که به بیمه MLC شناخته شده است.

دبیر انجمن صنفی کارگری دریانوردان تجاری ایران، گفت: بیمه MLC تعهدات مالک در قبال هزینه پرداخت حقوق ودستمزد و بازگشت دریانورد به وطن، در پایان سر رسید قرار داد را ضمانت می کند و معمولا تعداد نفرات تحت پوشش نسبت به کل خدمه تعداد محدودتری است.

رضایی، ادامه داد:  این بیمه می تواند تعداد بالای شکایات و اختلافات را کاهش دهد و با مسائلی از قبیل دریانوردان خارجی رها شده در بنادر کمتر مواجه شویم، اما تاکنون از ظرفیت های این بیمه استفاده مناسب نشده و زمینه های بهره برداری از این بیمه و ضمانت های آن در کشور در نظر گرفته نشده و بیمه های داخلی نیز در این خصوص اقدام موثری صورت نداده اند.

وی، معتقد است که استفاده از چنین خدمات بیمه ای  می تواند منجر به کاهش شکایات شود و شرکت های بیمه ای ایرانی هم می توانند این بیمه نامه را ارائه دهند زیرا در مقطعی و به واسطه مشکلاتی که بیمه های خارجی در انجام‌تعهداتشان در بنادر ایران داشتند ، الزاماتی فراهم شده بود تا کشتی هایی که وارد ایران می شوند در دوره زمانی که در بنادر و آبهای ایران هستند ضرورت داشت تا از بیمه نامه  و ضمانت های یک شرکت بیمه داخلی نیز برخوردار شوند .