جای محصولات ریسک های نوظهور در سبد محصولات بیمه ای خالی است

چابک آنلاین، زهرا نامداری، تغییرسبک زندگی، پیشرفت‌های تکنولوژیک و تغییرات اقلیمی، ریسک هایی نوظهوری را به وجود آورده اندکه این دسته از ریسک ها با وجود فقدان داده های جامع، همچنان برای صنعت بیمه ناشناخته اند.

ریسک های نوظهور خطرات جدیدی هستند که ماهیت آنها شناخته شده نیست و به همین دلیل زمانی که تحقق پیدا می کنند اثرات منفی را با خود به همراه دارند.

خطرات نوظهور در جهان ممکن است شامل فناوری‌های جدید مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء، فناوری نانو یا مهندسی ژنتیک و همچنین تغییرات اقتصادی، اجتماعی و محیطی باشد.

بعضی از خطرات نوظهور به مرور زمان،  از نشانه های ضعیف شروع می شوند و بعد به حجم بالایی از ریسک تبدیل می شوند همانند تغییرات اقلیمی و برخی دیگر مانند همه گیری کرونا به یکباره نمایان می شوند.

ارزیابی پیامدهای خطرات نوظهور برای صنعت بیمه در تمام دنیا دشوار است، زیرا هیچ سوابق اطلاعاتی که بتوان با تکیه بر آنها ارزیابی های لازم را انجام داد در مورد ریسک های نوظهور برای بیمه گران وجود ندارد.

ریسک های نوظهور به طور مستقیم و غیر مستقیم بر شرکت های بیمه ای تاثیرگذار هستند که همین موضوع مدیریت این خطرات را به یک موضوع پیوسته و حیاتی برای کسب و کار صنعت بیمه تبدیل می کند.

شرکت های بیمه ای علاوه  بر شناسایی و ارزیابی به موقع ریسک های نوظهور ، باید به دنبال طبقه بندی و انتخاب راهکارهای مناسب برای رویارویی با این ریسک ها باشند.

ازسوی دیگر، طراحی پوشش های مناسب بیمه ای برای ریسک های نوظهور ، نیازمند سرمایه گذاری های گسترده برای ابزارها و روش‌ها و استخراج داده ها در سراسر دنیا است.

حتی شرکت های بیمه ا‌ی بزرگ جهان همچون مونیخ ری و آکسا نیز در زمینه ریسک های نوظهور همکاری هایی را شکل داده اند چرا که اگر ریسک های نوظهور به درستی مدیریت شوند، هر یک می توانند تبدیل به فرصت مغتنمی برای اهالی صنعت بیمه شوند.

شرکت مشاروه بیمه‌ جهانی ویلیس تاورز واتسون (WTW) ریسک هایی همچون تغییرات آب و هوایی، خطرات سایبری، اختلال در زنجیره تامین، تغییرات جمعیتی، مقاومت ضد میکروبی، شکست در نوآوری و بیماری های عفونی را از جمله ریسک های نوظهور معرفی می کند.

 

در این بین صنعت بیمه ایران برای شناسایی ریسک های نوظهور در کجای راه قرار دارد؟

با یک جستجوی ساده در فضای مجازی با تعداد بسیار زیادی از مقالات متنوع فارسی در خصوص ریسک های نوظهور روبرو می شویم که همگی نتیجه تلاش مدیران و کارشناسان صنعت بیمه است.

همچنین کنفرانس ها و نشست های بسیاری در رابطه با ریسک های نوظهور در صنعت بیمه کشور برگزار شده است.

با این وجود به نظرمی رسد که بررسی چالش ریسک های نوظهور در صنعت بیمه کشور تنها در محدوده تحلیل‌ها، مقالات و کنفرانس ها باقی مانده و اقدام عملی زیادی از سمت شرکت های بیمه ای مشاهده نمی شود.

سرپرست معاونت فنی شرکت بیمه اتکایی تهران رواک در گفت و گو با چابک آنلاین اذعان داشت که صنعت بیمه هنوز پاسخ موثری به ریسک های نوظهور نداده و این ریسک ها را اندازه گیری نکرده و به شدت و ابعاد آنها مسلط نیست.

"محسن قره خانی"، گفت: کنفرانس های برگزار شده و مقالات  ارایه شده در زمینه ریسک های نوظهور منجر به حرکت در صنعت بیمه نشده  واین صنعت هنوز فعالیت جدی در زمینه ریسک های نوظهور انجام نداده است.

وی،مدعی است که ریسک های نوظهور صنعت بیمه را احاطه کرده وشرکت های بیمه ای هم خسارت های این ریسک ها را پرداخت می کنند زیرا بسیاری از حوادث منشا خطرات بیمه شده را ندارد اما منجر به ریسک می شود.

قره خانی، توضیح داد: به عنوان مثال در ریسک های سایبری با حمله به اتاق فرمان یک کارخانه، منجر به آتش سوزی می شوند و صنعت بیمه هم که آتش سوزی را بیمه کرده خسارت آن را پرداخت می کند، این درحالی است که علت آتش سوزی ریسک سایبری بوده که مشتری آن را بیمه نکرده است و شرکت بیمه هم خسارتی را پرداخت می کند که حق بیمه آن را نگرفته است.

وی ادامه داد: در مورد تغییرات اقلیمی فاصله بین بارش ها کم شده اما حجم بارش همان است، بنابراین خاک این میزان آب را نمی تواند جذب کند و منجر به سیل و سیلاب می شود که برروی خسارت های بیمه اثر گذاشته اما به دلیل پایین بودن ضریب نفوذ بیمه، بیمه گران آن را حس نمی کنند.

 سرپرست معاونت فنی شرکت بیمه اتکایی تهران رواک معتقد است که پرداختن به ریسک های نوظهور وظیفه شرکت های بیمه است و توان آن هم در کشور به خوبی وجود دارد.

قره خانی، گفت: بیمه گران ابتدا باید ریسک های خود را مدیریت و اندازه گیری کنند زیرا شرکت بیمه ای که نتواند ریسک های خود را ارزیابی کند چگونه می خواهد ریسک های جامعه را ارزیابی و بیمه کند؟

وی، دلیل عدم شکل گیری اقدامات موثر درخصوص ریسک های نوظهور درصنعت بیمه کشور را ناشی از نوع نگرش مدیریت و مدیریت های کوتاه  مدت دانست و افزود: برخی  از مدیران بهای کافی به این موضوع نمی دهند و به دلیل عمرکوتاه مدیریتی به دنبال نتایج کوتاه مدت هستند.

بی شک شناخت هرچه بهتر ریسک های نوظهور به شرکت های بیمه ای کمک می کند تا در طراحی راهبردهای کاهش ریسک خود، بهتر  برنامه ریزی کنند.

به نظر می رسد  شناسایی ریسک های نوظهور در صنعت بیمه  هنوز متولی جدی  ندارد و شرکت های بیمه ای، سندیکای بیمه گران، انجمن حرفه ای صنعت بیمه، بیمه مرکزی و پژوهشکده بیمه هر یک باید در این زمینه فعال باشند.

در این بین بیمه مرکزی هم با درک اهمیت مدیریت ریسک در صنعت بیمه، مرکز توسعه مدیریت ریسک را راه اندازی کرد.

این احتما وجود دارد که این روزها فعالیت های مرکز توسعه مدیریت ریسک بیمه مرکزی کمرنگ تر شده زیرا پرتال مرکز توسعه مدیریت در سایت بیمه مرکزی از ابتدای امسال هیچگونه خبررسانی در زمینه فعالیت های انجام شده نداشته است.

صنعت بیمه برای مدیریت  ریسک‌های نوظهور راهبردهای متعددی را با توجه به ظرفیت و شرایط می‌تواند به کارگیرد، راهبردهایی که از توان شرکت های بیمه ای خارج نبودهن و حتی  در دسترس آنها است.

بایددیدکه شرکت های بیمه ای چه زمانی از محصولات بیمه ای جدید خود در زمینه مدیریت ریسک های نوظهور رونمایی خواهند کرد؟