الگوی همکاری های فی مابین دانشگاه ها و شرکت های بیمه

برنامه ­های شراکت دانشگاه ها و شرکت ­های بیمه در دو حوزه پژوهش و آموزش قابل تعریف است. گرنت­ های پژوهشی تعاملی[1]، گرنت­ های پژوهشی جدید[2]، گرنت ­های تحقیق و توسعه[3] (در راستای تامین نیازهای صنعت حول محصولات و خدمات جدید، کاربرد در پروژه­ های بلندمدت و بهره­ گیری در پروژه ­های مربوط به دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی و فلوشیپ[4])، برنامه ایده تا نوآوری[5]، برنامه شبکه های استراتژیک[6] و برنامه میزهای تحقیقاتی صنعت[7] را می ­توان در زمره حوزه ­های مرتبط با بخش­ پژوهش[8] دانست. از سوی دیگر پشتیبانی از تیم ­ها و گروه ­های حرفه ­ای آموزشی، تشویق افراد در بهرهمندی از رویکردهای یکپارچه و همکارگونه، رفع چالش­ های پیش رو و در نهایت اکتساب مهارت ­های حرفه­ ای و تسهیل در انتقال پژوهش­ های نوین به کارکنان نیز زمینه­ های مرتبط با الگوهای آموزشی به شمار میروند.

گرنت ­های پژوهشی تعاملی مشتمل بر حمایت از محققان در انجام پژوهش­ های توسعه­ ای و حمایت از هزینه سفر و مطالعات پیمایشی محققان بوده و گرنت ­های پژوهشی جدید نیز معطوف به توسعه همکاری­ ها در راستای پروژه ­های بنیادین، حمایت از هزینه مطالعات پیمایشی محققان و حمایت از پروژه­ های کوتاه مدت تلقی می­گردد. این در حالی است که برنامه شبکه ­های استراتژیک[9] در برگیرنده پروژه­ های تحقیقاتی گسترده و چندبخشی است که در حوزه­ های تحقیقاتی هدف حول همکاری­ های فی­ مابین صنعت بیمه و مؤسسات آموزشی می­باشد. از همین رو و در راستای کمک به صنعت در مسیر رفع مشکلات و نارسایی ­های پیش رو و توسعه چارچوب­ هایی که پیش از این در صنعت بیمه وجود نداشته است، برنامه میزهای تحقیقاتی صنعت[10] قابل اجرا خواهد بود.