تحمیل زیان سنگین به شرکت‌های بیمه ای با عدم ثبات مدیریتی

چابک‌آنلاین، زهرا نامداری، بیمه نقش بسیار مهمی در رشد و توسعه اقتصادی کشورها بازی می‌کند اما آیا صنعت بیمه ایران توانسته این نقش خود را به خوبی ایفا کند؟

صنعت بیمه کشور در دو دهه اخیر تحولات بزرگی همچون خصوصی سازی و آزاد سازی را تجربه کرد اما با وجود این تحولات این صنعت همچنان با ضریب نفوذ پایین و نامناسب بودن برخی شاخص‌های توسعه یافتگی در مقایسه با آمارهای جهانی و منطقه‌ای روبرو است.

سید محمد آسوده، مدیرعامل شرکت بیمه اتکایی ایرانیان در گفت‌وگوی خود با چابک‌آنلاین، یکی از دلایل کوچک ماندن کیک صنعت بیمه را عدم ثبات مدیریتی عنوان کرده و اذعان داشته که عمر مدیریتی مدیران شرکت‌های بزرگ دنیا که در رده اول و دوم جهان قرار دارند بین 15 تا 20 سال است.

به نظر می رسد یکی از معضلاتی که صنعت بیمه کشور به خصوص پس از ورود شرکت‌های بیمه خصوصی به آن دچار شد، تغییرات پی‌درپی مدیریتی در سطوح کلان یک شرکت بیمه است.

هرچند که کمتر مدیری می‌تواند تنها ظرف یک یا دو سال برنامه توسعه‌ای خود را اجرایی کرده و برای پیاده سازی آن، اهداف راهبردی تعیین کند.

شکی نیست که تغییر در سطوح کلان مدیریتی شرکت‌های بیمه گاهی هم باعث نوآوری و خروج یک شرکت از زیان و یا روزمرگی شده اما زمانی که این تغییرات به یک رسم تبدیل شود، آینده شرکت را با ابهام روبه رو می‌کند چرا که اولین قدم در اجرای برنامه‌های میان مدت و بلند مدت، با ثبات مدیریتی امکان پذیر می‌شود.

نتایج حاصل از تغییرات مکرر سطوح کلان مدیریتی در شرکت‌های بیمه ،آسیب جدی به بدنه کارشناسی این صنعت نیز وارد می کند چراکه به‌دنبال آن ، گاهی حتی مدیران میانی شرکت‌های بیمه هم دستخوش تغییر می‌شوند.!

تردیدی نیست که جابجایی‌های زیاد مدیریتی درهیات مدیره و مدیران عامل شرکت‌های بیمه کمرنگ تر شدن راهبردهای کلان شرکت‌ها می‌شود.

اما میزان این تغییرات به خصوص در سال‌های اخیر در شرکت‌های بیمه کشور به‌قدری بالا بوده که باعث شده مدیران میانی این صنعت امکان و یا فرصت نشان دادن توانایی‌های خود را تا حدودی  نداشته باشند.

درنهایت این تغییرات ممکن است که منجر به دلسردی و یا خروج از صنعت بیمه شود.

براساس آمارها  تا پایان آذرماه سالجاری پنج شرکت بیمه کشور با زیان خاص روبرو بودند وجالب‌تر اینکه این شرکت‌ها در سال‌های اخیر تغییرات مدیریتی بسیاری را هم تجربه کرده‌اند.

به عبارت دیگر در 5 سال اخیر دو شرکت بیمه تغییر پنج مدیرعامل و دو شرکت بیمه هم تغییر چهار مدیرعامل را تجربه کردند.!

درهمین مدت نیز هفت شرکت بیمه‌ای سه مدیرعامل و9 شرکت بیمه هم دو تغییر درجایگاه مدیرعامل داشته اند و تنها 10 شرکت بیمه کشور در پنج سال اخیر تغییری در سطح مدیریت کلان خود نداشته‌اند.

این آمار تنها بخش بسیار کوچکی از تغییرات گسترده در پنج سال اخیر شرکت‌های بیمه جدای از تغییرات رخ داده درسطح مدیران بیمه مرکزی بوده است.

مساله مهم دیگر که باعث آسیب جدی صنعت بیمه از این جابجایی‌های مکرر مدیریتی می‌شود عدم پاسخگویی یک مدیر بابت برنامه‌های راهبردی و آسیب‌های وارده به شرکت بیمه قبلی است.

به گونه‌ای که برخی  از این مدیران با وجود کارنامه ضعیف در شرکت قبلی جذب شرکت بیمه دیگری می‌شوند.

حتی گاهی این مدیران عامل با وجود آگاهی از دوره مدیریت کوتاه مدت خود، بدون توجه به پتانسیل و وضعیت اقتصادی یک شرکت،  اقدام به جذب نیروی انسانی بسیار می‌کنند و هزینه‌های جاری و اداری شرکت را افزایش می‌دهند در حالیکه تغییری در سوددهی شرکت ایجاد نمی‌کنند.

ناگفته نماند که در این بین، سهامداران شرکت‌های بیمه به دلیل عدم شناخت درست از نوع کسب و کار صنعت بیمه، به‌دنبال کسب نتایج زود بازده بوده و همین امر گاهی موجب عدم همسویی اهداف و منافع مدیر با منافع سازمان می شود.

درعین حال وجود سهامداران دولتی درشرکت‌های بیمه هم سبب شده تا تفکر دولتی در بین شرکت ها تقویت شود که  رهاورد آن اداره شرکت ها با شیوه های کم بازده است.

آیا وقت آن نرسیده که ثبات مدیریتی در شرکتها با جدیت بیشتری دنبال شود؟

برای مشاهده تصویر در سایز اصلی برروی آن کلیک کنید