تحریم ها، از بیمه نامه هاکالای لوکس می سازند/ کمیت بیمه نامه ها تغییر می کنند

به گزارش چابک آنلاین، در واقع استراتژی تحریم، با هدف قرار دادن رشد اقتصادی و صنعتی ایران، انجام می شود که این کار منجر به کاهش سرمایه گذاری خارجی و افزایش تورم و کاهش صادرات نفت و گاز می شود. اما این تمام ماجرا نیست؛ تورم ایجاد شده به کاهش قدرت خرید مردم می انجامد و حتی شرکت های بزرگ تجاری نیز کسب و کارهای خود را درمعرض خطر می بینند سعی در کاهش هزینه ها دارند که اولین راهکار کاهش تعداد  بیمه نامه و قبول ریسک برای کسب و کار خودشان است. از طرف دیگر شرکت های بیمه به منظور جذب مشتریان سعی در کاهش حق بیمه و البته کاهش تعهدات بیمه ای می کنند. این امر به ایجاد بازار بسیار رقابتی می انجامد که در بلند مدت مشکلاتی برای شرکت های بیمه بوجود می آورد.

در مقالات و گزارش های فراوانی که به قلم کارشناسان بیمه ای همچنین مسئولین و مدیران اقتصادی، به رشته تحریر درآمده، ابعاد مختلفی از اثر تحریم ها بر صنعت بیمه بررسی شده و برای مطالعه بیشتر خواننده را به آن ها ارجاع می دهیم. هدف از این نوشتار بررسی آثار تحریم ها بر تجارت و بیمه کالاهای صادراتی است. مبادلات تجاری و صادرات و واردات جزیی جدایی نشدنی از اقتصاد هر کشور است و ایران هم از این قاعده مستثنا نیست. از طرف دیگر برای هر نقل و انتقال کالا نیاز به و به حداقل رساندن ریسک هر گونه حوادث غیر مترقبه ای نیاز به انواع بیمه نامه ها مخصوصا نوع بین الملیش حس می شود. اما بیمه نامه های بین المللی نیز تحت تاثیر قوانین جهانی هستند و با وجود تحریم ها، شاید نتوان برخی از تعهدات بیمه ای را انجام داد.

در این رابطه فرزان خامسیان، کارشناس بیمه گفت:« تحریم  ها قطعا بر صنعت بیمه تاثیر گذار است؛  اما اگر بخواهیم صرفا به بخش مبادلات تجاری و صادرات و واردات بپردازیم باید این مسئله را مد نظر قرار داد که به طور کلی تاثیری که تحریم بر این بخش می گذارد، به دو دسته تقسیم می شود.» خامسیان در ادامه افزود:« دسته اول تاثیرات بر کمیت بیمه نامه ها است. به عنوان مثال یک شرکت بیمه که بیمه نامه های بین المللی نیز صادر می کند، بعد از تحریم نمی تواند تعهداتش را نسبت به برخی از بیمه نامه های بین المللی انجام دهد، در این صورت مبادله برخی ردیف کالایی با مشکلاتی مواجه می شود.»خامسیان معتقد است که با وجود تحریم ها " تعداد" بیمه نامه ها تحت تاثیر قرار می گیرد و کمتر بیمه نامه های بین المللی صادر می شود که این امردر بلندمدت صادرات را متاثر می کند.

این کارشناس بیمه در ادامه افزود:« برای توضیح دسته دوم اول باید این نکته را توضیح داد که زمانی شرکت های بیمه یک بار ( مثلا بار کشتی یا هواپیما) را بیمه می کنند، زمانی هم یک اقدام را بیمه می کنند.البته این امر به بیمه نامه بستگی دارد که به چه منظور صادر شده است. با ایجاد تحریم، کمیت بیمه نامه هم تحت تاثیر قرار می گیرد و بعد از مدتی، بیمه و فعالیت های بیمه ای، به عنوان کالایی لوکس تلقی می شوند.»

خامسیان در رابطه با لوکس شدن بیمه نامه ها، توضیحات بیشتری داد؛ وی افزود:« وقتی به هر دلیلی (چه نا اطمینانی اقتصادی باشد و چه تحریم) دلار گران شود، هر میزان خسارتی که در زمان نبود تحریم بوده، گران تر می شود. در این صورت هزینه هایی که برای صدور بیمه نامه ها می شد، افزایش می یابد. در بلند مدت حق بیمه نامه ها کاهش یافته و بیمه نامه کمتری صادر می شود.»

سخن آخر اینکه ایران نتوانست از فرصت تحریم ها برای تقویت بخش بیمه استفاده کند. از طرف دیگر با توجه به فاصله صنعت بیمه کشوری از صنعت بیمه در جهان همچنین  ضعف نوآوری و وجود بازار‌های انحصاری و دخالت‌های غیرضروری دولت بر بنگاه‌های اقتصادی، به نظر نمی رسد که بر خلاف شعار مسئولین بتوانیم از این تحریم های مجدد و فرصت آن برای صنعت بیمه استفاده کنیم. امید است شورای عالی بیمه به عنوان نهاد تعیین مقررات بیمه‌ای دقت لازم را در وضع قوانین داشته باشد و به فعالیت‌های رقابتی و حرفه‌ای شرکت‌ها توجه داشته و زمینه‌ی بست این صنعت را در همه حوزه‌ها فراهم کند. با تماماین تفاسیر  اما همچنان بهترین راهکار برای ارتقا خدمات بیمه ای و افزایش ضریب نفوذ بیمه در زندگی افراد، تعامل با دنیا است.