شاخص توانگری مالی شرکت‌های بیمه‌ای گذشته نگر است

چابک آنلاین، زهرا نامداری، "فرامرز خجیر انگاسی"، در گفت‌وگو با چابک آنلاین، با بیان اینکه "شاخص توانگری مالی شرکت‌های بیمه گذشته نگر است و آینده نگر نیست."، افزود: در حال حاضر شرکت‌هایی هستند که گواهینامه‌های مختلف ایزو را برای شرکت‌های بیمه‌ای صادر می‌کنند اما آن گواهینامه چقدر بر مبنای نوع کاری که باید انجام بدهند است؟ مشتری چیزی از آن نمی‌بیند و می‌گوید این گواهینامه چه تاثیری دارد، آیا کیفیت خدمات بالا می‌رود؟

این عضو هیات مدیره شرکت بیمه دانا، گفت: مساله مذکور در رابطه با شرکت‌هایی که اعتبار سنجی انجام می‌دهند هم صدق می‌کند و باید دید که مردم چقدر اعتبار سنجی را باور دارند؟ 

خجیر انگاسی  یکی از علل فقدان شرکت‌های اعتبار سنجی داخلی را فقر دانش دانست و گفت: درحال حاضر شرکت‌های اعتبار سنجی را در کشور نداریم که به آن‌ها اتکا و اطمینان کنیم و شرکت‌های اعتبار سنجی هم که در این زمینه فعالیت کرده‌اند خروجی قابل ملموسی برای بیمه‌گذاران صنعت بیمه نداشته‌اند.

وی، بیان کرد: گاهی بیمه‌گذار به اشتباه می‌افتد که کدام شرکت بیمه بهتر است زیرا تکلیف 5 سال آینده شرکت بیمه را نمی‌داند و اینکه بتوان 5 سال آینده یک شرکت بیمه را بررسی کرد به عوامل مختلفی بستگی دارد.

این عضو هیات مدیره شرکت بیمه دانا، اظهار کرد: ازسوی دیگر هنگامی که در یک شرکت بیمه در طول چند سال 6 مدیرعامل تغییر می‌کند نمی‌توان گفت که این تغییرات مدیریتی چه تاثیری بر آن شرکت بیمه می‌گذارد و همین مساله کار را سخت‌تر می‌کند. 

به گفته خجیر انگاسی، شرکت‌های بیمه داخلی را با شرکت‌های بیمه جهانی نمی‌توان مقایسه و اعتبار سنجی کرد چراکه صنعت بیمه دنیا با صنعت بیمه در ایران قابل مقایسه نیست و نوع کار و قوانین و مقررات متفاوت است.

نبود موسسات رتبه بندی بر انتخاب بیمه‌گذاران تاثیر گذار است

به اعتقاد وی، بسیاری از شرکت‌هایی که در کشور کار اعتبار سنجی انجام می‌دهند در قرارداد شرایطی را ذکر می‌کنند اما درنهایت این اعتبارسنجی برای بیمه‌گذار آورده‌ای ندارد درحالیکه این گواهی باید کارآمد باشد و به واسطه آن بتوان گفت که شرکتی که از این گواهی و اعتبار برخوردار است می‌تواند اطمینان بیشتری به مشتری بدهد.

این عضو هیات مدیره شرکت بیمه دانا، تاکید کرد: اگر اعتبار سنجی به صورت واقعی و بر مبنای شاخص‌های علمی درست باشد بسیار خوب بوده و کمترین سود آن این است که بیمه‌گذاران، آینده یک شرکت بیمه و اینکه به سراغ کدام یک بروند را می‌دانند.

خجیر انگاسی، توضیح داد: به عنوان مثال در حوزه بیمه‌های زندگی، بیمه‌گذاران بهره آن را سال‌ها بعد خواهند برد و اگر بدانند اعتبار کدام شرکت به چه صورت است بهتر و با اطمینان بیشتری می‌توانند بیمه‌گر خود را انتخاب و سرمایه گذاری کنند، اما درحال حاضر یک بیمه‌گذار نمی‌تواند بگوید کدام شرکت بیمه بهتر است و اصلا قابل ارزیابی نیست.

وی، تصریح کرد: نبود رتبه‌بندی در صنعت بیمه و نبود موسسات رتبه بندی بر انتخاب بیمه‌گذاران صنعت بیمه تاثیر گذار است زیرا ابزار مورد نیاز  برای شناخت را ندارند.

خجیرانگاسی، معتقد است که شرکت های بیمه‌ای که در رتبه بندی از امتیاز خوبی برخوردار باشند می‌توانند حق بیمه بیشتری دریافت کنند و منطقی است که وقتی یک شرکت بیمه اطمینان بیشتری بدهد نرخ های متفاوتی هم ارائه کند، درست همانند شرکت‌های خودرو سازی.