۲۰ درصد اراضی شالیزاری گیلان توسط کشاورزان، بیمه می‌شوند/ بیمه محصول برنج روند قابل توجهی ندارد
یک عضو هیئت علمی، پژوهشگر و تحلیل گر مسائل کشاورزی با اشاره به اینکه برنج، چای، بادام زمینی، زیتون و مرکبات از مهمترین محصولاتی هستند که در استان گیلان بیمه می‌شوند، اظهار کرد: سرمازدگی، تگرگ، سیل، نوسانات دمایی، بارندگی بی‌موقع و یا هوای ابری در زمان کوتاه باز شدن گل‌های ماده و تلقیح از جمله مواردی است که تحت پوشش بیمه قرار دارند.
به گزارش چابک آنلاین، محمود هوشیار فرد با بیان اینکه برنج یکی از محصولات استراتژیک در بخش کشاورزی به شمار می‌رود، افزود: بدون تردید استان گیلان با تولید بیش از ۴۰ درصد برنج کشور به عنوان یکی از دو قطب تولید این محصول در کشور از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
وی با اشاره به اینکه وجود مخاطرات اقلیمی، آفات و بیماری‌ها باعث شده تا تولید برنج با ریسک فراوان همراه باشد، تصریح کرد: با توجه به سطح بالای زیر کشت برنج و همچنین تقاضای بیمه شالیزارها، بیمه این محصول از سال‌های دور در دستور کار قرار گرفته اما معمولاً سالیانه به طور متوسط بین ۱۶ تا ۲۰ درصد اراضی شالیزاری توسط ۱۵ تا ۱۸ درصد کشاورزان، بیمه می‌شوند.
پژوهشگر گیلانی حوزه کشاورزی در ادامه با بیان اینکه بیمه محصول برنج در کشور روند قابل توجهی ندارد، تصریح کرد: بر اساس بررسی‌های انجام شده، بیشترین خسارت‌های وارده به شالیزارها ناشی از ورس (خوابیدگی) بوته‌ها در اثر خسارت طوفان و باران‌های مداوم و بی‌موقع تابستان و بی آبی (یا کم آبی) بوده که همه ساله بیش از ۸۰ درصد غرامت‌های پرداختی را به خود اختصاص می‌دهند.
وی ادامه داد: با این وجود، در جهت تحقق برنامه‌ها و رسیدن به پوشش بیمه‌ای ۵۰ درصدی سطوح زیر کشت و خدمات رسانی هر چه بیشتر به جامعه تولیدکنندگان برنج کشور، هنوز راه زیادی در پیش است و موانع و مشکلات متعددی در این مسیر وجود دارند.
هوشیار فرد وجود یک سیستم حمایتی اصولی به منظور توسعه بیمه اراضی شالیزاری را کشور الزامی دانست و گفت: مکانیسم سیستم بیمه‌ای کشاورزی باید اطمینان بخش و اعتماد ساز بوده و از سرعت عمل مطلوبی در رسیدگی به پرونده‌های خسارت و جبران نظام مند خسارت برخوردار باشد. باید شاخص‌هایی برای بررسی عملکرد شرکت‌های خدمات بیمه‌ای و کارگزاران بیمه کشاورزی تدوین و به طور صحیح و دقیق اجرا شود.
وی ادامه داد: با توجه به حجم بالای خسارات وارده ناشی از عوامل قهری و طبیعی که در برخی سال‌ها نظام بیمه و توسعه بیمه محصولات کشاورزی با موانع و چالش‌های فراوانی از جمله محدودیت منابع مالی دولت یا عدم ثبات منابع بودجه‌ای از یک طرف و وجود انواع مخاطرات طبیعی تهدیدکننده، محدودیت مشارکت و همکاری سازمان‌های ذیربط و خرده مالکی شدید، افزایش عملیات و هزینه‌های اجرایی و برخی مشکلات فرهنگی جوامع روستایی از نظر پذیرش بیمه و توسعه سطوح بیمه‌ای روبرو است.
