اختصاصی چابک آنلاین؛
استان های پرتقاضای آسانسور در کشور معرفی شدند
رئیس هیئت مدیره سندیکای آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته، بیان کرد: در صنعت آسانسور کشور، نقاط قوت و ضعف هایی مشاهده میشود که یکی ازنقاط قوت این صنعت، نیروی انسانی ماهر و مدیران فنی بوده که در کشور آموزش دیدهاند و این موضوع باعث شده تا توانمندی خوبی در ارائه خدمات فنی و مهندسی داشته باشیم و حتی بتوانیم آنها را صادر کنیم.
چابک آنلاین، لیلی اسماعیل زاده، محمدرضا زهره وندی در گفتگو با چابک آنلاین گفت: یکی از نقاط ضعف این صنعت، عدم سازمانیافتگی شرکتها برای صادرات بوده که این موضوع ممکن است به دلیل شرایط عمومی حاکم بر سیاستهای صنعت باشد.
وی،افزود: در صنعت آسانسور مانند صنعت ساختمان دو بخش تولیدکننده وجود دارد که یک بخش تولیدکننده قطعات و بخش تولیدکننده آسانسور وجود دارد که در هر دو بخش، مشکلاتی وجود دارد که نیازمند بهبود است.
زهره وندی، با بیان اینکه در گذشته و با اجرای مسکن مهر، شرکتهای آسانسوری توانستند نیاز بازار را پاسخگو باشند ، تصریح کرد که پس از افت ساخت و ساز مسکن مهر در سال های قبل، تعداد تولید اسانسورها نیز کاهش یافت که این موضوع باعث میشود که نیاز به صادرات افزایش یابد.
رئیس هیئت مدیره سندیکای آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته، اذعان کرد: برای توسعه صنعت آسانسور کشور، لازم است که مشکلات موجود مانند نوسانات نرخ ارز، کمبود مواد اولیه و محدودیتهای بازرگانی مورد توجه قرار گیرد که بر این اساس برای رقابت با کشورهای دیگر، لازم است که واردات لوازم و قطعات به روز صورت گیرد تا بتوان در بازارهای جهانی هم رقابت کرد.
وی، بیان کرد: به طور معمول، تولیدکنندگان نیاز به نقدینگی دارند؛ اما بانکها به بنگاههای کوچک و متوسط کمک نمیکنند و شرکتهای بزرگ و بنگاههای بزرگ به صورت سیستماتیک از نقدینگی و تسهیلات بانکی بهره تری میبرند.
رئیس هیئت مدیره سندیکای آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته، گفت: صنایع ما معمولاً در تابستان با مشکلات برق و در زمستان با مشکلات گاز روبرو بوده اند که اولین اقدامی که دولت ها انجام داده اند، قطع برق و گاز صنایع با هدف تامین نیاز مشترکان خانگی بوده که این موضوع باعث افزایش هزینهها به بنگاههای اقتصادی میشود.
زهره وندی، افزود: بازارهای اصلی صادرات آسانسور ایران عبارتند از عراق، سوریه،آسیای میانه، عمان و افغانستان. اما به دلیل عدم سازمانیافتگی صادرات، امکان دقیق بررسی آمارها وجود ندارد.
وی، بیان کرد: کل صنعت آسانسور نیاز به واردات تقریباً ۱۵۰ میلیون دلار برای تامین قطعات دارد که اگر بتوانیم این مقدار را تأمین کنیم و ارز برای آن تخصیص یابد، میتوانیم به نیازهای وارداتی صنعت خود بپردازیم.
به گفته رئیس هیئت مدیره سندیکای آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته، اگر 150 میلیون دلار به صنعت تزریق شود ممکن است بتوانیم سالانه میزان صادراتی تا ۱ میلیارد داشته باشیم، هرچند که این امر به شرط توانایی در تأمین این مقدار واردات برای صنایع داخلی ما بستگی دارد.
رئیس هیئت مدیره سندیکای آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته، اذعان کرد: در سال گذشته، میزان واردات اقلام اسانسوری حدود ۲۰ تا ۲۵ میلیون دلار بوده است.
زهره وندی، اذعان داشت که تقاضای آسانسور در حال حاضر ۲۴ هزار دستگاه بوده که این میزان تقاضا، با اینکه هنوز نسبت به اروپا یا بسیاری از کشورهای آفریقایی بالاتر است، اما ایران، چهارمین کشور تولیدکننده آسانسور در جهان است.
وی، اظهار کرد: استان تهران بیشترین مصرف آسانسور را دارد که حدود ۲۴ هزار دستگاه آسانسور وجود دارد که ۱۱ هزار دستگاه از این تعداد مربوط به استان تهران است و گفت که استانهای اصفهان، خراسان، آذربایجان شرقی و خوزستان نیز به عنوان استانهایی که بیشترین تعداد اسانسور را سالانه دارند.
زهره وندی، ادامه داد: در بخش تولیدکننده آسانسور، ما با مشکلاتی مواجه هستیم زیرا امروز آسانسور را میفروشیم، اما باید آن را متناسب با ساختمان تحویل دهیم که اغلب در این بخش، با مشکلات با کارفرمایان روبرو میشویم، زیرا قراردادها امروز منعقد میشوند اما تحویل با تمام شدن ساختمان صورت میگیرد و این تفاوتها به دلیل نوسانات قیمتی پیش میآید، بنابراین نوسانات به حدی افزایش می یابند که سودها را کاهش میدهد و حتی بخشی از سرمایهها را از بین میبرد.
رئیس هیئت مدیره سندیکای آسانسور و پله برقی ایران و خدمات وابسته، به بررسی نوع خدمات بیمه ای مورد استفاده سندیکا پرداخت و گفت: یکی از خدمات بیمه ای، بیمه سرنشین بوده که تمام شرکتها موظف هستند آسانسورها را بیمه سرنشین کنند زیرا این بیمه نامه بر اساس تعداد سرنشینها تعیین میشود.