ضریب نفوذ صنعت لیزینگ چرا ظرف پنج سال نزولی شد؟ + جدول

به گزارش چابک آنلاین، در حال حاضر نزدیک به 60 شرکت لیزینگ با مجوز بانک مرکزی در ایران فعالیت می کنند که سهام تعدادی از این شرکت‌ها در بازار سرمایه معامله می‌شوند.

بررسی اطلاعات مالی شرکت‌های لیزینگ برای ارزیابی عملکرد این صنعت ضروری است اما دسترسی به اطلاعات مالی شرکت‌هایی که خارج از بازار سرمایه فعالیت می کنند دشوار است.

از طرفی به دلیل سال مالی متفاوت شرکت‌هایی که در بازار سرمایه پذیرفته شده‌اند با محدودیت اطلاعات مواجه هستیم.

براساس آمارهای رسمی موجود شرکت های فعال در صنعت لیزینگ توانسته اند با نرخ متوسط سالانه 119 درصدی در دوره ی 5 ساله ی مورد بررسی مبلغ تسهیلات پرداختی خود را به 229.084 میلیارد ریال برسانند. 

درعین حال این شرکت ها با این حجم از عملیات توانسته اند درآمد عملیاتی صنعت لیزینگ را در 5 سال اخیر با نرخ متوسط سالانه 79 درصد در سال 1402 به مبلغ 82.280 میلیارد ریال برساند و 29.718 میلیارد ریال سود عملیاتی و 37.886 میلیارد ریال سود خالص محقق کنند.

برهمین اساس میانگین ضریب نفوذ صنعت لیزینگ در اقتصاد ایران در پنج سال منتهی به سال  ۱۴۰۲ در حدود ۱٫۶ است که بسیار پایین‌تر از میانگین ۵۰ کشور برتر جهان در سال ۲۰۲۲ ( در حدود ۲۰)بوده است.

براساس آمارهای موجود شاید بتوان گفت که روند ضریب نفوذ صنعت لیزینگ در اقتصاد ایران در سال‌های اخیر نزولی بوده است.

همان‌طور که بیان شد صنعت لیزینگ درایران در سال‌های اخیر بخشی از بازار خود را از دست داده و برای بهبود شرایط باید مشکلات و معضلات این صنعت ریشه‌یابی شود.

براساس این گزارش، تسهیلات پرداختی در صنعت لیزینگ از ۴۰ هزار میلیارد ریال در سال ۱۳۹۸ به229  هزار میلیارد ریال در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است.

از منظر شاخص سرمایه گذاری در ماشین آلات کل اقتصاد نیز از ۲,۴۴۲ هزار میلیارد ریال در سال ۱۳۹۸ به ۱۷,۱۰۸ هزار میلیارد ریال در سال ۱۴۰۲ افزایش یافته است. 

البته این رشد می‌تواند ناشی از تغییرات کلان اقتصادی، افزایش تورم و افزایش هزینه‌های سرمایه‌گذاری در کشور باشد.

نسبت تسهیلات پرداختی صنعت لیزینگ به کل سرمایه‌گذاری در ماشین‌آلات اقتصاد، یعنی ضریب نفوذ این صنعت، از ۱٫۶ درصد در سال ۱۳۹۸ به ۱٫۳ درصد در سال ۱۴۰۲ کاهش یافته است.

این روند نزولی نشان می‌دهد که سهم صنعت لیزینگ از کل سرمایه‌گذاری کشور در حال کاهش  بوده که می‌تواند به دلایلی مانند محدودیت‌های اعتباری، کاهش تقاضا برای لیزینگ و یا افزایش جذابیت سایر روش‌های تأمین مالی مرتبط باشد.

با وجود افزایش حجم تسهیلات پرداختی در صنعت لیزینگ، کاهش ضریب نفوذ این صنعت نشان می‌دهد که رشد این حوزه متناسب با رشد کلی سرمایه‌گذاری در کشور نبوده است.

این موضوع نیازمند بررسی دقیق‌تر سیاست‌های اعتباری، میزان دسترسی شرکت‌های لیزینگ به منابع مالی و بهبود شرایط بازار برای تقویت نقش این صنعت در تأمین مالی اقتصاد کشور است.