شرکت های لیزینگ در ایران توان ورود به صنعت هواپیمایی را ندارند

چابک آنلاین، بهاره تاجر باشی، "امیرحامد رضایی" درگفت وگو با چابک آنلاین، گفت: محدود شدن سبد کالایی شرکت های لیزینگ، دو عامل اصلی دارد که یکی از آنها به قوانین و مقرراتی که شرکت های لیزینگ را به کالاهای سرمایه ای و مصرفی بادوام محدود می کند برمی گردد زیرا بخشی از کالاها از این سبد خارج می شوند.

وی،ادامه داد: نکته دوم این است که شرکت های لیزینگ در ایران فعالیت خود را با خودرو شروع کردند و در برندینگ آن نخستین رویدادها ذهنیت مشتری را شکل می دهند و چون گام های آغازین با خودرو برداشته شده این ذهنیت برای مشتریان ایجاد شده که درشرکت های لیزینگ فقط خودرو عرضه می شود.

این عضو هیات مدیره شرکت لیزینگ پارسیان، با بیان اینکه تمرکز شرکت های لیزینگ فقط روی خودرونیست، گفت: به خصوص درسال های اخیر، صنعت لیزینگ به سمت انواع کالاهای سرمایه ای دیگر و کالاهای با دوام همانند لوازم خانگی، موبایل،تبلت و تجهیزات آی تی رفته وخدمات لیزینگ به آنها هم عرضه می کند.

رضایی، خاطرنشان کرد که دربرخی از شرکت های لیزینگ سنجش وآمادگی هایی برای انجام فعالیت کنسرسیومی انجام شده ویکسری کارهایی به صورت ابتدایی انجام دادند اما مکانیزم های قانونی نیاز به اصلاحات و شفاف سازی داردکه یک دستورالعمل به شرکت های لیزینگ ابلاغ شد و می‌توانند به صورت سندیکایی یا کنسرسیومی وارد طرح ها شوند.

وی،بابیان اینکه شرکت های لیزینگ درایران، شرکت های بزرگی نیستند، افزود: بزرگترین شرکت های لیزینگ کشور، لیزینگ پارسیان ورایان سایپا هستند که اگر با خود بانک ها مقایسه شوند ،بسیار کوچک ترهستند و صنعت لیزینگ در ایران درگروه شرکت های کوچک و متوسط قرار می گیرد.

عضو هیات مدیره شرکت لیزینگ پارسیان، تصریح کرد: باتوجه به کوچکی شرکت های لیزینگ، حتی اگربه سمت فعالیت سندیکایی هم که بروند نمی توانند به حوزه های گران قیمتی مانند یک هواپیما پهن پیکر مسافرتی وارد شوند و و اینکار به راحتی شدنی نیست زیرا جنس خود شرکت های لیزینگ در ایران کوچک و متوسط است.

رضایی، اذعان داشت که نمی توان یک عدد شفاف برای نرخ فعالیت شرکت های لیزینگ بیان کرد زیرا عمدتا شرکت های لیزینگ از تسهیلات بانکی استفاده می کنند، بعضی مواقع شرکت های لیزینگ می توانند یکسری نرخ ترجیحی را برای خود درنظر بگیرند.

وی، ادامه داد: بهای تمام شده پول برای شرکت های لیزینگ فوق العاده بالا بوده واینطور به نظر می رسد که شرکت های لیزینگ با یک حاشیه سود زیاد به مشتریان خود تسهیلات ارائه می دهند درصورتیکه اینگونه نیست.

عضوهیات مدیره شرکت لیزینگ پارسیان، گفت: 12شرکت لیزینگ که 12شرکت اصلی هم هستند همه بورسی بوده و اطلاعات آنها برروی کدال موجود است و افراد می توانند به صورت های مالی این شرکت ها رجوع وببینند.

رضایی، با بیان اینکه انجام لیزینگ عملیاتی موانعی بیشتر از موانع قانونی دارد، گفت: لیزینگ عملیاتی در صورتی می تواند موجه باشد که آن دارایی ها متعلق به خود شرکت لیزینگ باشد در حالیکه شرکت های لیزینگ کوچک ومتوسط هستند وخیلی ازآنها این دارایی ها را دراختیار ندارند که بخواهند اینکاررا انجام دهند و از طرف دیگرهم بحث مالیاتی لیزینگ عملیاتی هم وجود دارد.

عضو هیات مدیره شرکت لیزینگ پارسیان، خاطرنشان کرد که حدود 50 شرکت لیزینگ وجود داردکه برخی از آنها کوچک هستند و با سرمایه های اولیه 10 تا 15میلیارد تومان تاسیس شده اند که معمولا اشخاص حقوقی هستند که دورهم جمع شدند تا یک کاری را انجام دهند.

رضایی، با بیان اینکه افزایش سرمایه شرکت های لیزینگ به خصوص آن 12عدد که بورسی هستند یکسری مراحلی دارد که به سادگی صورت نمی گیرد، افزود:یک شرکت لیزینگ متعلق به یک گروه مالی است و این گروه مالی متعلق به یکی ازبانک ها است وآن بانک با یکسری پیچیدگی‌های قانونی در بانک مرکزی برخورد کرده و با توجه به اینکه قوانین سخت گیرانه‌ای روی بانک‌ها اعمال می شود و ذی نفع نهایی آن بانک است، جلوی افزایش سرمایه آن لیزینگ را هم می گیرند و این باعث شده که افزایش سرمایه به راحتی انجام نگیرد.

به اعتقاد وی، گاهی سرمایه گذاران اصلی علاقه مندنیستند که شرکت های لیزینگ از یک حد خاصی بزرگترشوند و دلایل مختلف برای آن عنوان می شود، از دلایلی که درحد شایعه است تا دلایلی که به واقعیت نزدیک است.

عضوهیات مدیره شرکت لیزینگ پارسیان،گفت: معمولا صنعت لیزینگ درهمه جای دنیا برای این تاسیس می شود که با رکود فروش مقابله کند به عنوان نمونه وقتی تولید کنندگان نمی توانند کالای خود را به راحتی به فروش برسانند با کمک شرکت های لیزینگ و تسهیلاتی که اعطا می کنند افراد را به خرید آن محصول ترغیب می کنند.

وی، درخصوص عدم ورود شرکت های لیزینگ به حوزه تامین مالی از طریق بازارسرمایه، توضیح داد که شاید بخشی به این علت است که روش ساده ای دم دست بوده که می توانستند از طریق بانک تامین مالی شوند زیرا بانک ها مالک خیلی ازلیزینگ ها هستند و بانک های مختلف باهم درتعامل هستند.

رضایی، درخصوص همکاری صنعت بیمه و لیزینگ، اظهارکرد: گاهی پیش آمده که یک شرکت بیمه ای با یک شرکت خودروسازی تعاملاتی داشته و مطالباتی را از آن شرکت خودروساز دارد و این مطالبات درطول زمان انباشته شده و به یک عدد بزرگ رسیده و خودرو ساز نمی تواند آن را به شرکت بیمه ای پرداخت کند و به جای آن خودرو به شرکت بیمه می دهد.

وی، ادامه داد: شرکت بیمه که نمی تواند خودرو را بفروشد، بنابراین یک قرارداد سه جانبه ایجاد شده و یک شرکت لیزینگ وارد می شود ومنابع بیمه وارد شرکت لیزینگ می شود و یک گردشی را پیدا می کند و موارد مشابه این موضوع نیززیاد بوده که از آن استفاده شده است.

وی، با بیان اینکه اموالی همانند لوازم خانگی به راحتی قابل حمل هستند، گفت: اگر مشتری اقساط خود را پرداخت نکند تنها اسناد مالی در اختیار شرکت لیزینگ است که این مقداری جذابیت خودرو را نسبت به سایرین برای شرکت های لیزینگ بالا برده و اهمیت بیشتری دارد و اگر کالاهای با ریسک بالاتر بتواند نرخ بالاتری به خود بگیرد خوب است اما مشروط بر اینکه زیر ساخت های لازم ایجاد شود و دراختیار لیزینگ ها باشد.