اثرات ناترازی تعداد اکچوئرهای فنی برنسبت های مالی صنعت بیمه چیست؟

چابک آنلاین، زهرا نامداری، اکچوئری بیمه یا Actuarial Science  یک  رشته تخصصی به شمار می رود که  از ریاضیات، آمار و نظریه‌های مالی برای ارزیابی انواع ریسک‌های مالی و اقتصادی استفاده می‌کند.

 اکچوئرها در صنعت بیمه نقش بسیار مهمی دارند و به تحلیل و مدیریت ریسک‌های مرتبط با بیمه‌های اجتماعی، زندگی، سلامت، اموال و مسئولیت می‌پردازند.

اکچوئرها با محاسبه دقیق حق بیمه، ارزیابی ریسک، مدیریت ذخایر، توسعه محصولات جدید و تحلیل مالی به رشد و تداوم شرکت های بیمه ای کمک می کنند.

درعین حال شرکت های بیمه ای برای طراحی و توسعه محصولات جدید بیمه ای نیاز به محاسبه دقیق و قیمت‌گذاری دارند که در این بین اکچوئرها با تحلیل نیازها و رفتارهای مشتریان تحلیل داده‌ها و استفاده از مدل‌های ریاضی و آماری برای پیش‌بینی احتمال وقوع حوادث و میزان خسارات احتمالی به این موضوع کمک می کنند.

اکچوئریست‌ها ریسک‌های مختلفی را که ممکن است بر شرکت تأثیر بگذارد، تحلیل و مدل‌سازی می‌کنند.

 این ریسک‌ها می‌توانند شامل ریسک‌های طبیعی (مانند زلزله یا طوفان)، ریسک‌های اقتصادی (مانند رکود اقتصادی) و ریسک‌های خاص صنعت بیمه (مانند تغییرات قانونی) باشند.

از همین روی تمام شرکت‌های بزرگ بیمه ای در دنیا به صورت جدی به اکچوئریست‌ها تکیه می‌کنند تا بتوانند به شکل موثری ریسک‌های خود را مدیریت کرده و پایداری مالی خود را نیز حفظ کنند.

نحوه اکچوئری برای رشته‌های مختلف بیمه متفاوت است زیرا هر رشته بیمه‌ای نیازمند مهارت‌ها و دانش خاصی است که اکچوئریست‌ها باید با دانش و ابزارهای مربوط به هر رشته آشنا باشند تا بتوانند به درستی وظایف خود را انجام دهند.

درحال حاضر بزرگ‌ترین سازمان حرفه‌ای اکچوئری در جهان یعنی انجمن اکچوئری‌های آمریکا Society of Actuaries – SOA  نقش مهمی در آموزش، صدور گواهینامه و ارتقاء استانداردهای حرفه‌ای برای اکچوئریست‌ها درجهان ایفا می‌کند.

SOA همایش‌ها، کنفرانس‌ها و کارگاه‌های آموزشی متعددی برگزار می‌کند که اکچوئریست‌ها با شرکت درآن با آخرین دستاوردهای علمی و صنعتی آشنا می شوند.

اعضای آن نیز باید با آموزش‌های مداوم و کسب امتیازهای آموزشی اعتبارنامه‌های حرفه‌ای خود را حفظ کنند.

در ایران نیز، انجمن اکچوئری‌های ایران با نام انجمن محاسبات بیمه و مالی ایران به فعالیت در این زمینه می پردازد.

هرچندکه بررسی عملکرد این انجمن در چند سال اخیر حکایت از حضور بسیارکمرنگ آن در زمینه اکچوئری دارد.

درهمین پیوند، عضو سابق هیات مدیره انجمن محاسبات بیمه و مالی ایران به چابک آنلاین گفت که این انجمن باید دوره های آموزشی و آزمون ها و کارگاه هایی را برگزار کند اما تقریبا دوسالی است که برگزار نشده و انجمن فعالیتی دراین زمینه نداشته است.

مجتبی عابد،توضیح داد که انجمن محاسبات بیمه و مالی ایران در ابتدا خوب پیش رفت و قرار بود که دوره های آموزشی نیز برای اکچوئرهای رسمی برگزار شود و افزود که حتی عضو انجمن اکچوئری آمریکا SOA شد و قرار شد  انجمن یکسری آزمون هایی به نیابت از انجمن اکچوئری SOA برگزار کند ولی ابتر ماند.!

براساس آمارهای رسمی منتشر شده از سوی بیمه مرکزی تا دی ماه سال 1402 تعداد  25 اکچوئر رسمی در کشور وجود داشته اند که از این تعداد 6 مورد در مرحله تودیع قراردارند.

ناگفته نماند که این آمار جدای از اکچوئرهای داخلی شرکت های بیمه ای است.

عابد،در این خصوص توضیح داد: درحال حاضر  25 اکچوئر رسمی در کشور وجود دارند و تعدادی موسسه اکچوئری هم در کشور فعالیت می کنند اما اینکه چه تعداد اکچوئر فارق التحصیل در کشور داریم باید بررسی شود.

وی،در پاسخ به این پرسش که آیا این تعداد اکچوئر جوابگوی نیاز کشور هست، گفت: خیر این تعداد کم است زیرا به غیر از بیمه ها، صندوق ها و حوزه های مالی هم به این اکچوئران نیاز دارند.

وی اذعان داشت که درحال حاضر با هیچیک از انجمن های بین المللی اکچوئری نمی توانیم همکاری داشته باشیم و دوره منسجمی که یک سازمان و یا انجمن تخصصی در کشور برگزار کند هم نداشته ایم.

دریک تصویر کلی،تعداد اکچوئریست‌ها در صنعت بیمه در ایران به طور کلی کم‌تر از نیازاین  صنعت  بوده و حدود دو سال است که آموزش های اکچوئران فعلی هم بروز نشده مگر اینکه شخصا به صورت موردی برای بروز کردن دانسته های خود دوره هایی را دیده باشند.

واقعیت این است که با وجود محدود بودن تعداد فارغ‌التحصیلان رشته اکچوئری و متخصصان این حوزه اما  دانشگاه‌ها برنامه‌های آموزشی کافی و تخصصی در زمینه اکچوئری ندارند.

ازسوی دیگر عدم آگاهی عمومی نسبت به اهمیت و نقش اکچوئری در صنعت بیمه باعث شده تا دانشجویان کمتر به این رشته جذب شوند.

به روشنی مشخص است که تقویت ساختار اکچوئری در صنعت بیمه کشور تنها برعهده یک موسسه و یا انجمن نیست و بیمه مرکزی، پژوهشکده بیمه و سندیکای بیمه گران، هریک وظیفه ای جداگانه برعهده دارند که به نظر می رسد در این زمینه اقدام اساسی صورت نداده اند.

براستی  بیمه مرکزی و سندیکای بیمه گران چه زمانی درخصوص جبران این ضعف مهم، گام مهمی برخواهند داشت؟