اختصاصی چابک آنلاین؛
صنعت بیمه بی توجه به مزیت رتبه بندی اعتباری شرکت های داخلی
رتبه بندی، اعتبار و یا شناسنامه یک شرکت بیمه ای برای ورود به بازارهای جهانی است.
چابک آنلاین، زهرا نامداری، آیا شرکت های بیمه ای داخلی امکان دست یافتن به رتبهای مناسب و جایگاهی در خور بازارهای جهانی را ندارند؟
رتبه بندی شرکت های بیمه ای، توانایی بیمه گر برای انجام تعهدات بیمه نامه درزمان بروز خسارت را مشخص می کند و به مشتریان بالفعل و بالقوه برای ارزیابی در خرید بیمه نامه کمک می کند.
در رتبه بندی اعتباری شرکت های بیمه، معیارهای مختلفی مانند ریسک پذیرفته شده، سهم بازار، گستره جغرافیایی، تنوع ریسک های پذیرفته شده، سیاست قیمت گذاری،کیفیت دارایی، نحوه مدیریت، میزان درآمد، نقدینگی، حاشیه پرداخت بدهی و توانایی پرداخت خسارت بیمهگر مورد بررسی قرار می گیرد.
معیارهای رتبه بندی اعتباری درشرکت های بزرگ رتبه بندی دنیا متفاوت است.
به عنوان مثال AM Best به ارزیابیهای کمی و کیفی قدرت ترازنامه، عملکرد عملیاتی، مشخصات تجاری و مدیریت ریسک شرکت بیمهگر می پردازد و یا شرکت اعتبار سنجی S&P به سرمایه گذاری هایی که شرکت بیمه با پول جمع آوری شده از بیمه گذاران انجام می دهد، وزن بیشتری می دهد.
استفاده از روش های مناسب برای ارزیابی عملکرد و سنجش کارایی شرکت های بیمه ای، محیطی سالم و شفاف را برای رقابت مهیا می کند.
فراموش نکنیم که اطلاع از وضعیت شرکت بیمه گر برای انتخاب آگاهانه، حق طبیعی بیمه گذاران است و باعث افزایش کارایی، بهره وری و جلب رضایت مشتریان خواهد شد.
درحال حاضر بیمه مرکزی برای کمک به بیمه گذاران در انتخاب بیمه گر مناسب و برای بیان وضیعت شرکت های بیمه داخلی به رتبه بندی شرکت های بیمه براساس توانگری مالی می پردازد.
هرچند که کارشناسان صنعت بیمه معتقدند، رتبه بندی توانگری مالی انجام شده توسط بیمه مرکزی دارای نواقص بسیاری است و برای رسیدن به رتبه بندی دقیق، بیمه مرکزی باید آن را اصلاح کند.
درهمین رابطه علیرضا حجتی، عضو هیات مدیره شرکت بیمه کارآفرین به چابک آنلاین گفت که اگر بخواهیم رتبه بندی را به معنای واقعی اجرا کنیم بازهم به آیین نامه توانگری مالی می رسیم و این آیین نامه در حال حاضر نقاط ضعف بسیاری دارد که بیمه مرکزی هم کامل به این نقاط ضعف اشراف دارد.
به هر روی ، از رتبه بندی اعتباری در دنیا به عنوان شناسنامه یک شرکت بیمه یاد می شود و هر شرکت بیمه ای که بخواهد وارد رقابت بین المللی شود نیاز به رتبه اعتباری دارد.
درغیر اینصورت، در مواجهه با شرکت های بیمه ای خارجی دچار مشکل خواهدشد.
درحال حاضر، امکان استفاده از رتبه بندی موسسات معتبر دنیا برای شرکتهای بیمه داخلی چندان مهیا نیست و تعداد شرکت های بیمه ای که با کمک شرکت های رتبه بندی داخلی، رتبه اعتباری خود را مشخص کرده اند هم از تعداد انگشتان یک دست کمتر است.
اهمیت رتبه بندی در صنعت بیمه کشور درک نشده است
رئیس مرکز توسعه مدیریت ریسک بیمه مرکزی به چابک آنلاین گفته است که صنعت بیمه به دلیل شرایط تحریمی با شرکت های اعتبارسنجی بزرگ دنیا ارتباطی ندارد هرچند که صنعت بیمه ، یک صنعت بین المللی است و بیمه گذاران بزرگ دنیا از شرکت های بیمه ای که دارای رتبه بندی اعتباری نباشند بیمه نامه نمی خرند.
محموداسعد سامانی، گفت: در شرایطی که تمام رقبای بازار، شرکت های بیمه ایرانی هستند و مالکیت خارجی در آنها وجود ندارد، اهمیت رتبه بندی مشخص نیست.
وی، ادامه داد: هنگامی که شرکت های بیمه ای در رقابت با شرکت های شرایط بین المللی قرار بگیرند و بخواهند قبولی و یا وگذاری اتکایی داشته باشند اولین چیزی که از آنها پرسیده می شود رتبه اعتباری است زیرا این رتبه نشان می دهد که شرکت بیمه به لحاظ مالی قدرت وتوانایی مالی برای انجام تعهدات خود را دارد یا خیر.!
اسعد سامانی اذعان داشت که یکی دو شرکت اعتبار سنجی درکشور تشکیل شده اند که زمانی زیادی از عمر آنها نگذشته و هنوز هم شناخته شده نیستند.
رتبه بندی اعتباری یک شرکت بیمه ای، بیانگر قدرت مالی و توانایی پرداخت مطالبات بیمه نامه ها است که به صورت غیرمستقیم باعث تقویت وضعیت مالی کلی و عملکرد عملیاتی صنعت بیمه هم می شود.
با این حال،کارشناسان صنعت بیمه مدعی هستندکه شرکت های رتبه بندی داخلی استقلال چندانی ندارند.!
درحال حاضرتعداد محدودی ازشرکت های اعتبار سنجی درکشور وجود دارند وبرخی از شرکت های بیمه ای هم با اعتماد به این شرکت ها خود را مورد سنجش قرار داده اند.
مدیرعامل شرکت اعتباری رتبه بندی برهان که شرکت متبوع وی به حوزه صنعت بیمه ورود کرده در گفتگو با چابک آنلاین از بی نتیجه ماندن صحبت های شرکت متبوع خود با بیمه مرکزی در خصوص رتبه بندی خبر داده و گفت که نهاد ناظر صنعت بیمه باید رتبه بندی شرکت های بیمه ای را الزام آور کند تا تفاوت بین شرکت ها مشخص باشد.
قاسم محسنی، گفت دردنیا شرکت های بیمه ای تا رتبه بندی اعتباری نشوند نمی توانند فعالیت کنندو درایران هم تا زمانیکه رتبه بندی مزیتی برای شرکت بیمه نداشته باشد دراین راستا هزینه ای انجام نمی دهند وتازمانیکه مزیت ها و مشوق ها در قانون و مقررات تعریف نشود استقبالی ازرتبه بندی نخواهد شد.
صنعت بیمه در ده های اخیر تحولات چشمگیری مانند خصوصی سازی و آزاد سازی را تجربه کرد در عین حال با توجه به تورم موجود در جامعه ،سرمایه و دارایی برخی از شرکت های بیمه کفاف همه تعهدات آنها را نمی دهد و هستند شرکت های بیمه ای که به دلیل کمبود نقدینگی در پرداخت خسارت بیمه گذاران تاخیرایجاد می کنند.
واقعیت این است که شفافیت مهمترین ره آورد رتبه بندی اعتباری شرکت های بیمه است.
شاید بتوان با مطالعه نظام رتبهبندی اعتباری شرکتهای بیمه ای در دنیا به عوامل تعیینکننده رتبه بندی دست پیدا کرد تا با استفاده از تجارب کشورهای دیگر به تعیین رتبه اعتباری شرکت های بیمه ای در داخل هم پرداخت.
فراموش نکنیم که لازمه ورود به بازارهای جهانی داشتن رتبه بندی مناسب است.
بنابراین بهتر است شرکتهای بیمه از هم اکنون با ارتقا سطح توان مالی ودانش فنی خود، مقدمات دریافت رتبهای مناسب و یافتن جایگاهی در خور بازارهای جهانی را فراهم کنند.
باید بپذیریم که همین شرکت های رتبه بندی داخلی هم قابلیت های خوبی برای رتبه بندی شرکت های بیمه ای دارند.
به نظرمی رسد وقت آن رسیده که شرکت های بیمه ای داخلی گام های نخست رتبه بندی و شفافیت بیشتر را باهمین شرکت های رتبه بندی داخلی بردارند.
بی تردید این اقدام تاثیرات مثبتی هم به دنبال خواهد داشت که یکی از این موارد، آزمودن توان شرکت های رتبه بندی داخلی است.